En wat een werk om en aangepaste woning te krijgen.

Sent: Thursday, November 16, 2006 2:07 PM

Subject: huisvestingsprobleemvoor vrouw met ms is nog steeds niet opgelost

Het RCA (Amsterdam)is erg bezorgd over hoe lang het gaat duren voor dat ik kan verhuizen. Zij denken dat Ik niet meer thuis kan blijven omdat het niet mogelijk is om een rolstoel te gebruiken. Ik kan niet na buiten en ben te lang opgesloten in mijn huis. Een gevangene zonder een misdaad gepleegd te hebben.. Zij willen mij opnemen op de Overtoom tot dat ik een geschikte woning heb. Dit vind Ik een extreeme oplossing en niet een waar Ik blij mee bent. IK wil thuis zijn in mijn eigen omgeving en niet op het RCA. Als het voor een korte periode is dan zou het niet zo erg zijn. Maar zo is het heel eng want het kan nog maanden duren. Ik vind dit een vreeslijke situatie en juist iets dat Ik wilde vermijden maar ik kreeg helaas niet de hulp en steun die Ik had verwacht. Ik was erg verbaasd te lezen in de email van Arie de Zeeuw van Dienst Wonen dat Ik niet de medische indicatie had die Ik dacht te hebben. Maar had alleen recht op een benedenwoning voor mijn 65ste. Ik vind het heel raar dat mw S. Rombouts van de CIZ mij niet meteen de correcte indicatie heeft gegeven want het was volgens mij op dat moment duidelijk dat Ik snel moest verhuizen en dat Ik hier wenig kan doen omdat ik op 2 hoog opgesloten bent. Het bezorgd mij veel te veel stress en ik mag beslist geen stress hebben ms. En ook mijn partner is erg gestressed en heeft het moelijk met alles wat gebeurd. Voor hem is het nog moelijker dan voor mij omdat hij moet toe kijken en kan de belangrijke zaken voor mij niet veranderen, zoals mij weer gezond maken of een huis vinden. Ik hoop dat Ik niet meer veel langer moet wachten.
met vr.gr.
Herrad

10 december 2006

Deze klacht stuur Ik na advies van Raschella Wolff van de Gemeenteljke Ombudsman na Dienst Wonen en CIZ

Vanaf januari 2006 is het wettelijk bepaald dat instanties verplicht zijn handicaps in te plannen omdat dat vast gelegd is in de EU wetten. Deze plicht moeten instanties en gemeentes nakomen zij moeten handicaps mee nemen in hun planning. Deze wettelijk plicht is totaal negeert in mijn geval. De flexibiliteit de nodig is om met snelle toename van handicaps om te gaan ontbreekt in mijn geval helemaal. Aangepaste woningen zijn niet snel beschikbaar en daar door worden mensen als Ik in een slechte positie geplaatst. In mijn geval betekent dit dat ik nu in limboland zit in een semi open inrichting. Ik kan niet thuis blijven omdat Ik twee hoog woon en er geen lift is. Ook word geen traplift geïnstalleerd omdat het te duur is en omdat Ik ergens waneer ga verhuizen. Dienst Wonen's advies aan iemand die voor mij informeerde over snelle toewijzigingen van woningen was Ymere bellen. Want alle wooncorporaties houden 5% van hun huizen achter voor acute situaties. Na 6 weken kregen wij antwoord van Ymere en die zegt: dat die 5% is niet voor medisch geïndiceerden maar voor doelgroepen (politie, verpleegsters, onderwijzers, zodat die naar Amsterdam komen en hier gaan werken) en voor acute situaties zoals moord en brand etc. Dit weet de Dienst Wonen, want zo is het vastgelegd in een convenant. Voor mij kan Ymere niets doen. Dus alle medisch geïndiceerden zijn niet acuut. Zo heeft de gemeente besloten. raar dat wij desondanks na Ymere waren gestuurd. Het enige wat in mijn weg staat om zelfstandig te wonen zijn twee trappen. Ik moet hier op het RCA blijven tot Ik een nieuw huis heb. Ik kan en wil zelfstandig wonen en heb een partner de mij wil steunen was het niet voor twee trappen, de tussen mij en en zelfstandig leven staan. Ik kan het gevecht niet gewinnen met MS maar Ik kan een hele grot stuk van mijn leven weer hervatten. Maar niet als Ik patiënt ben in een inrichting.Het RCA (revalidatie centrum Amsterdam) was erg bezorgd over hoe lang het gaat duren voor dat ik kan verhuizen. Zij denken dat Ik niet meer thuis kan blijven omdat Ik niet na buiten kan en ben te lang opgesloten in mijn huis. Een gevangene zonder een misdaad gepleegd te hebben.. Zij hebben mij opgenomen op de Overtoom tot dat ik een geschikte woning heb. Dit vind Ik een extreme oplossing en niet een waar Ik blij mee bent. IK wil thuis zijn in mijn eigen omgeving en niet op het RCA. Als het voor een korte periode is dan zou het niet zo erg zijn. Maar zo is het heel eng want het kan nog maanden duren. Ik vind dit een vreeslijke situatie en juist iets dat Ik wilde vermijden maar ik kreeg helaas niet de hulp en steun die Ik had verwacht. Ik was erg verbaasd te lezen in een email van dhr. Arie de Zeeuw van Dienst Wonen dat Ik niet meteen de medische indicatie had die Ik dacht te hebben. Maar had alleen recht op een benedenwoning voor mijn 65ste. Ik vind het heel raar dat mw S. Rombouts van de CIZ mij niet meteen de correcte indicatie heeft gegeven want het was volgens mij op dat moment duidelijk dat Ik snel moest verhuizen en dat Ik hier weinig kan doen omdat ik op 2 hoog opgesloten bent. Door de hulp en steun van het RCA heb Ik inmiddels een beschikking voor een rolstoel woning.Het bezorgd mij veel te veel stress en ik mag beslist geen stress hebben ms. En ook mijn partner, Richie is erg gestressed en heeft het moeilijk met alles wat gebeurd. Voor hem is het nog moeilijker dan voor mij omdat hij moet toe kijken en kan de belangrijke zaken voor mij niet veranderen, zoals mij weer gezond maken of een huis vinden.Ik hoop dat Ik niet meer veel langer moet wachten.
met vr. gr.
Herrad


Gemeentelijke Ombudsman Amsterdam.

geachte Petra Visscher,

In u mail van 13-12-6 stond het volgende: De betreffende diensten hebben acht weken de tijd om te reageren. Mocht u binnen die termijn geen reactie ontvangen, dan kunt u aan de ombudsman vragen onderzoek te doen. Dat is ook mogelijk indien het antwoord u niet tevredenstelt. Graag verneem ik te zijner tijd of u prijs stelt op onderzoek. Wanneer ik na drie maanden niets van u vernomen heb, neem ik aan dat de reactie u tevredenstelt. " Ik heb nog niets gehoord en mijn situatie is hetzelfde ik zit twee hoog zonder lift en kan niet zelfstandig na buiten gaan. Het is een vreeslijke situatie thuis opgsloten op twee hoog zonder lift en zonder mogelijkheid om zelfstandig of met partner en vrienden naar buiten te gaan. Dit is geen gezonde situatie en heeft veel negatieve consequenties voor de verloop van mijn ms. In deze situatie kan ik ook niet meedoen met werk en sociale en maatschappelijke activieten en zit gewoon thuis opgesloten. En er word geen traplift geïnstalleerd omdat het te duur is en omdat Ik ergens waneer ga verhuizen. Er zijn zelfs nog geen steunbeugels geinstalleerd en ik wacht op het egaliseren van de drempel bij de badkamer. Allemaal urgent en hoog nodig voor mijn veiligheid, maar ik wacht nog op alles. Ook op alle hulp middelen zoals rolstoel etc.Ik mag van alles aanvragen en word telkens afgewezen omdat het te duur is. Dienst Wonen's advies aan iemand die voor mij informeerde over snelle toewijzigingen van woningen was Ymere bellen. Want alle wooncorporaties houden 5% van hun huizen achter voor acute situaties. Na 6 weken kregen wij antwoord van Ymere en die zegt: Dat die 5% is niet voor medisch geïndiceerden maar voor doelgroepen (politie, verpleegsters, onderwijzers, zodat die naar Amsterdam komen en hier gaan werken) en voor acute situaties zoals moord en brand etc. Dit weet de Dienst Wonen, want zo is het vastgelegd in een convenant. Voor mij kan Ymere niets doen. Dus alle medisch geindiceerden zijn niet acuut. Zo heeft de gemeente besloten. Raar dat wij desondanks na Ymere waren gestuurd. Het enige wat in mijn weg staat om zelfstadingte wonen zijn twee trappen. Ik kan en wil zelfstandig wonen en heb een partner de mij wil steunen was het niet voor twee trappen, de tussen mij en een zelfstandig leven staan. Ik kan het gevecht niet gewinnen met ms maar ik kan een hele grot stuk van mijn leven weer hervatten. Het RCA (revalidatie centrum Amsterdam) is zeer bezorgd over hoe lang het gaat duren voor dat ik kan verhuizen. Zij hebben mij zelf voor een maand opgenommen tot voor kerstmis. Zij denken dat het heel slecht is voor mij dat Ik niet na buiten kan en ben te lang opgesloten in mijn huis. Een gevangene zonder een misdaad gepleegd te hebben. En nu zit ik weer ruim een maand thuis terug in de zelfde situatie zonder uitzicht op een verandering. Ik kan niet zelfstandig naar buiten en mijn gezondheid leidt nu erg onder. Ik vind dit een vreeslijke situatie en het kan nog maanden duren. Juist iets dat Ik wilde vermijden maar ik kreeg helaas niet de hulp en steun die Ik had verwacht. Ik stel het zeer op prijs dat deze situatie word onderzocht want ik ben niet de enige persoon de in zo een slechte situatie zit.
met vr.gr.
Herrad