MS achteruitgang

Ik ben in de 2,5 jaren vanaf de diagnoses snel achteruit gegaan.
Merk dat ik nu niet meer zoveel praat en schrijf hoe het is om zo gehandicapt en afhanglijk van hulp te zijn.

In tegenstelling tot 2006 waar ik het niet lang wist, toen heb ik veel meer geschreven en gesprokken over hoe het was.

Ben de laatset tijd minder gaan spreken en praten over hoe het is, besef nu dat ik het allemal te eng vond en heb een poging gedaan om het te ontvluchten en ook te ontkennen door het te negeren.

Niet echt mogelijk waneer je lichnaam zoals mijne zo gehandicapt is, maar ij heb het lang volgehouden.

Merk nu dat het niet goed voor mij is en ook niet voor mijn liefje Richie en onser vrienden en ook niet voor andere MS bloggers.

Heb ook besloten dat ik veel meer moet spreken en schreven over hoe het is en ook is het belangrijk dat ik aangeef waneer ik veel pijn heb en de frustraties van het snel achteruit gaan.

Ook is het belangrijk om eerlijk te zijn ook met mezelf en in mijn blog en met vrienden zodat iederen weet wat gebeurt.

Denk dat het niet goed is waneer ik niet vertel hoe het voor mij werkelijk is, ergens heb ik de idee gekregen dat ik andere mensen teveel zo belasten waneer ik alles vetel dus heb ik maar gehouden bij vrienden te vertellen dat het ok gaat met mij.

Ik wil natuurlijk zo positief als mogelijk zijn maar niet ten koste van openheid en eerlijkheid en tenslotte wilde ik bloggen om dit allemaal te delen met andere mensen.

Dus mijn latere nieuwjaar voornemen is om eerlijk te zijn over hoe het met mij gaat en te stoppen met de valse bescherming van ander bloggers, mijn partner, vrienden en mezelf.

Denk dat ik niet lastig wilde zijn door het continu over mijn conditie te hebben, maar altijd ok te zeggen wanneer ik gevraagd word hoe het met mij gaat is niet ok.

Dus ik ga vanaf nu veel meer schrijven over hoe het is om zo snel achteruit te gaan.