Redelijk goede nacht heb ook niet slecht geslapen, wakker geworden met veel vragen in mijn hoofd.
En aantal heb ik geen antwoord voor zoals wat is de volgende fase in deze ziekte.
Moet het afwachten, afwachten daar ben ik niet goed in, dat en geduld alle bei niet mijn ding.
Waar ik ook moeite mee heb is de idee dat ik deze ziekte moet accepteren.
Moeilijk en wil ik niet sterker nog kan ik niet doen.
Maar ik moet het wel doen anders gaat het te piknlijk worden.
Wat het maakelijke maakte was de realisatie dat accepteren niet hetzelfde was als opgeven.
Ik accepteer ik heb MS maar weiger dat MS mij heb.
Ik gef het niet op dit is mijn leven en ik leef het en niet de MS.
2 comments:
Hoi,
Misschien moet je het niet accepteren dat je MS hebt, maar proberen er zo goed mogelijk mee om te gaan.
En dat is moeilijk, zeker in jouw geval. Als je al maanden in je bed ligt en je lijf doet pijn wordt je er waarschijnlijk alleen maar kwaad en verdrietig van.
Lieve Herrad,
jouw acceptatie komt me bekend voor. Alhoewel ik het idee heb dat je het zo veel zwaarder hebt ...
Ik accepteer het niet. Mensen vinden me dapper, maar ik ben 'chicken'. Ik sluit mijn ogen ervoor en ga ermee om alsof er niets aan de hand is. Wel ben ik positief.
Fijn om met weinig woorden herkenning te vinden.
Liefs, Angelica.
Post a Comment