over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Thursday, February 26, 2009
Decubitus wond 1 cm kleiner.
Ik ben nog in de sfeer van de goed nieuws van gisteren.
Het idee dat de wond weer dicht is fantastisch, wij hopen einde maart en dan kan ik weer langzaam zitten oefenen en in de rolstoel zitten.
Dit moet ik langzaam oefen, kan niet te snel en ook niet voor te lang.
Goed dat ik elke dag de motomed gebruik voor 30 minuten om mijn been te laten bewegen en elke octhend doe ik 30 a 40 minuten arm oefeningen.
Heb hierdoor mijn armen op peil gehouden, mede daardoor kan ik de muis nog gebruiken en hoef ik nog niet gebruik te maken van de headmouse.
Zolang ik het nog zelfs kan doe ik het.
De idee dat ik eind maart in de rolstoel kan zitten en naar buiten gaan is fantastisch en geeft mij nieuwe moed.
Verheug me zeer om buiten te komen en naar de Ten Cate markt te gaan en het Vondelpark, leuke planen fijn om planen te maken.
Yippee wat is het leven toch goed.
Een prachtig perspectief dat mij nieuwe hoop geeft dat ik weer kan genieten van de wereld.
Yippee!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Ooooh wat ben ik blij voor je. Heerlijk om nu al plannen te kunnen maken over wat je wilt zien of doen.
En gewoon buitenlucht opsnuiven wanneer je wilt.
Post a Comment