over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Thursday, March 19, 2009
Het begint echt voorjaar te worden wat erg fijn is want het geeft hoop op de lente en een nieuw begin.
Heerlijk en heb ik echt nodig om me moed te geven om door dit laatste stuk goed te komen tot de wond dicht is.
De wondverpleegkundige komt weer 1 april en wij hopen dat het dan ietsje beter is en er uitzicht is op uit bed te komen.
Om dit in goede wegen te leiden komt zometeen mijn ergotherapeut van het RCA langs voor een afspraak.
Maandag waren opeens de parkieten op bezoek en waren druk bezig nootjes te eten dat was echt een teken dat de lente begint.
Leuk om deze vogels weer te zien, de hele winter zijn zij niet geweest, heb ze gemist.
Ze zijn grappige vogels en kijken je strak aan alsof ze alles aankijken en af keuren, de honden vinden de vogels interessant maar meer om ze te verjagen dan om ze te bewonderen zoals ik.
Heb vanmiddag een goed gesprek gehad met mijn ergo van de RCA die gaat alles in goede banen leiden wat de aaanpassingen van mijn elro betrefft.
Dat geeft een zeer goed gevoel dat Ludwine zo betrokken is, nu heb ik goede moed dat het goed komt.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Oooh wat leuk, parkieten op bezoek.
In onze tuin zitten, mussen, koolmezen, pimpelmezen, puttertjes, groenlingen, merels, spreeuwen en tortelduiven. Ook in 1 van onze nestkasten hebben we inwoning. We hebben nog niet kunnen zien welke vogelsoort het is.
Alle vogels vliegen rond met nestmateriaal. Echt lente.
Post a Comment