over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Tuesday, March 31, 2009
De telefoon heeft mij wakker gemaakt en plotseling was ik zonder waarschuwing uit mijn diepe slaap gehaald.
Voelde meteen al de pijn toen ik wakker werd.
Was echt een schok om zo snel wakker te zijn dat ik begon zachtjes te huilen, Richie kwam meteen naar me toe en troostte mij.
Het heeft me goed gedaan zijn stem te horen en zijn hand te voelen op mijn hoofd, mijn tranen waren ook snel weer w eg.
Richie begon meteen mijn benen te masseren en voor dat ik het wist was het over en kon ik even met Spike knuffelen wat een fijn moment is elke ochtend voor ons.
Daarna paar zakjes thc en baclofen en voedingsupplementen en ik was ontspannen en kon met mijn dag beginnen.
Het is een fijne dag vandaag hoop dat het donderdag ook zo mooi is voor het bezoek van mijn lievelings nicht Katrin.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment