Een Fijne Dag.

Roberto Matta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Roberto_Matta 

Het is echt een aangename dag met Richie's zus Aud hier op bezoek, zij

kwam  gisteravond vrij laat hier aan; het was echt fijn om ze weer te zien.

Toen de deurbel ging blaften de honden, ze werden nog meer opgewonden op het moment dat  Aud bij de deur van ons appartement was aangekomen.

We begonnen onmiddellijk te praten, het was zo leuk dat we tot veel later op waren dan we eigenlijk wilden, iedereen was  erg moe maar tegelijkertijd ook blij   

Richie gaf me mijn baclofen tabletten met vers geperst sinaasappelsap om 10.00 uur; hij had ook een heerlijke Pakistaanse honing mango voor mijn ontbijt.

Dan begon hij mijn rechterarm langzaam te bewegen , waarna we begonnen met het doen van mijn arm oefeningen, ik mijn linker arm en Richie mijn rechterarm.

Gevolgd door mijn been oefeningen evenals massage waarna Richie mij uit bed heeft gehesen en in de douche-stoel gezet.

Na een mooie douche, was ik gekleed, geparfumeerd en keerde terug naar bed om te wachten op de komst van de rehabilitatie kliniek arts en de wond verpleegster.

Milou, de wond verpleegkundige  bracht Dr. Janneke Stolwijk voor een second opinion, Richie rolde me iets naar links, zodat ze konden een goede blik op de wond krijgen.

Dr Stolwijk besloot dat ze zou  een stuk harde huid weg snijden, om dat het was  de redenen dat de wondgenezing zolang duurde, het was gedaan in seconden maar voelde veel langer.

Milou en Janneke gingen weer weg  na 15 minuten, waarvan de meeste tijd was besteed aan  praten en lachen, die echt mij heeft geholpen met wat er gebeurde.

Zodra ze weg waren, maakte Richie heerlijke knolselderij soep met knapperige croutons, die zeer goed was.

Aud bracht een selectie van Engelse kaas voor ons, die we proefden, er was  Shropshire, Blue Double Gloucester, Wensleydale, Lakeland  Cheddar en Red Leicester allemaal uiterst smakelijk.

Richie is net terug van de Turkse winkel  en kwam mij vertellen dat hij had een hele vis gekocht en vanavond zullen wij vis, friet en sla eten.

Het was fijn om onder de douche geweest te zijn en aangekleed om 12,00 en terug in bed klaar om te genieten van de hele middag met Aud en Richie en natuurlijk de honden.

Nu wil ik  een kunstwerk van Roberto Matta vinden op de internet en deze plaatsen op mijn blog, dan kan ik genieten van de rest van de dag.      

De telefoon heeft mij wakker gemaakt en plotseling was ik zonder waarschuwing uit mijn diepe slaap gehaald.

Voelde meteen al de pijn toen ik wakker werd.

Was echt een schok om zo snel wakker te zijn dat ik begon zachtjes te huilen, Richie kwam meteen naar me toe en troostte mij.

Het heeft me goed gedaan zijn stem te horen en zijn hand te voelen op mijn hoofd, mijn tranen waren ook snel weer w eg.

Richie begon meteen mijn benen te masseren en voor dat ik het wist was het over en kon ik even met Spike knuffelen wat een fijn moment is elke ochtend voor ons.

Daarna paar zakjes thc en baclofen en voedingsupplementen en ik was ontspannen en kon met mijn dag beginnen.

Het is een fijne dag vandaag hoop dat het donderdag ook zo mooi is voor het bezoek van mijn lievelings nicht Katrin.

Het is mijn leven.

Vanochtend was ik zeer rustig wakker maar meteen was de rust verstoord door een heftige spasme.

Het voelde alsof ik in mijn rug getrapt was en ik kon me niet stil en rustig houden in bed en begon geluiden van pijn te makken.


Haat mezelf wanner dat gebeurt maar kan er niets tegen doen, heb gepoogd om diep in en uit te ademen en mijn arm oefeningen te doen.

Het resultaat was vreeslijk pijnlijke krampen in mijn armen en ik begon te huilen.

Spike was meteen bij mijn bed en wilde erop springen maar eerst heeft Richie mijn positie in het bed gecheckt en mij in een beter positie gedaan.

Daarna heeft hij Spike op het bed gezet en heb ik het kleine lieve hondje geknuffeld wat goed is voor ons allebei, dit is nu onzer dagelijkse ritueel een waar Spike op bestaat.

Ook al kan ik me niet bewegen ga ik mij regelmatig verplaatsen, mijn li
chaam neemt dan de vorm van een banaan aan.

Een gedeelte gaat een kant op en het ander de ander kant op en mijn nek probeert de balans te herstellen wat niet lukt natuurlijk.

Het resultaat is veel pijn tot Richie mij recht zet en mijn benen masseert daarna de eerste baclofen tabletten en de chocolade voedingssupplement drank en de dag kan beginnen.

Zoals ik gisteren vertelde heb ik grote moeite met al de veranderingen van de laatste paar jaren.

Ik kan er niet tegen hoe ik fysiek ben verandert het is moeilijk om dit te verwerken en ik kan natuurlijk niet eindeloos door gaan mezelf net aan te kijken.

Het was moeilijk wakker worden vandaag eerst zo stil en lekker rustig en daarna alleen pijn.

Ik haat al deze pijn, ik haat het dat ik zo gehandicapt ben, ik kan alleen mijn armen bewegen en mezelf een beetje omhoog trekken met de papagie.

Dat is al de beweging dat ik kan doen, het is zeer moeilijk voor mij om dit gemis van mijn vroeger valide lichaam te verwerken.

Ik doe mijn best om h et niet te ontkennen en de confrontatie aan te gaan, heb nu de eerste pijn weer gehad en mijn tranen zijn nu weer gestopt en ben klaar voor de zondag.

Het is niet makkelijk maar het is mijn leven!