over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Saturday, May 23, 2009
Ben de laatste dagen vooral donderdag, erg gevoelig en huil snel, maakte me bezorgd over tot ik het door had dat het précis 9 maanden was donderdag dat ik in bed lag.
Dan is het helemaal niet verbassend dat ik veel huil de laatste dagen was er meer verbassd wanneer ik niet had gehuilt.
9 maanden in bed is een lange tijd, ben blij dat ik het niet meteen wist dat het zo lang duurde.
Ben trots op mezelf dat ik het zo lang heb volgehouden en dat ik nog zo vroijlijk ben en optimistich.
Net als ander Msers heb ik het moeilijk met de snelle progressie van de ziekte, doe keer op keer moeite elke keer er een veraandering is opgetreden om mee te kunnen leven.
Maar elke keer zodra er een iets is gebeud is het al acxhter ghaald door de volgende progressie.
Het is moeilijk met MS om een goede inschatting te maken maar het moet toch mogelijk zijn om een mal te maken van mijn lichaam an die te gebruiken om de zitting and leuning aan te passen.
Heb al en mail gestuurd naar het RCA om te benadrucken dat het nu super belangrijk is dat mijn stoel goed aangepast word zodat ik veilig kan zitten.
Erg belangrijk dat er rekening word gehouden met het feit dat mijn lichaam is zeer verandert in de laatste 9 maanden.
Het is mijn opinie niet meer mogelijk om de elro aan te passen voor mij met een paar stripjes extra schuimrubber.
Ik heb veel meer steun nodig en een rugleuning dat comfortabel is waar ik mee kan kantelen en liggen zonder pijn en ongemaak.
Dat word mijn strategie deze komend week , het is een fijne dag geweest en nu een goede avond Ik geniet ervan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment