over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Sunday, May 31, 2009
Een moment sliep ik nog heel rustig en het volgend moment was ik klaar wakker.
Lag eerst lekker rustig bij te komen maar mijn rust was weer ruw onderbroken door de pijn dat ook weer wakker was.
Het ergste was een heel kleine rimpel in mijn hemd of in het laken, frustrerend want ik kan er niets aan veranderen.
Deze rimpels kunnen mij soms echt gek maken special midden in de nacht dan is het echt niet wenselijk om wakker te worden door pijn ergens in mijn rug door een stof rimpel.
Ben zeer blij aangezien al de pijn dat ik heb dat ik zo goed kan slapen, dat heb ik natuurlijk aan thc te danken dat mij ontspant en helpt om te slapen.
Gelukkig werkt dat, het was geen leven voor mij om nachts wakker te liggen en bang te worden over wat allemaal wel of niet gaat gebeuren.
Het heeft geen zin om er over te malen over wat de volgende progressie is van mijn MS.
Daat soort speculaties hebben geen zin en zal mij alleen gek maken en dat wil ik natuurlijk niet hebben.
Het is natuurlij heel eng wanneer ik bedenk wat allemaal op mij te wachten staat, elke iemand krijgt MS op en ander manier dus hoeft mij niet zorgen te maken voor dta het speelt.
Dit is iets wat ik me vaker voor neem om niet te veel op te concentreren, het lukt me ook tamelijk goed moet mezelf alleen vaker weer herinneren.
Heb een tijdje terug gelezen dat wanneer wij in Trinidad gebleven waren was ik waarschijnlijk niet ziek geworden met MS omdat het minder vak voorkomt in de tropen.
Jammer dat dit niet bekend was en of mijn stem telde mee dan had ik namelijk een verhuizing naar Engeland tegen gesproken.
Was ook beter geweest voor mijn ouders omdat zij zo ongelukkig waren in Engeland.
Echt jammer dat zij geen zin hadden om te horen wat de rest van de familie vond van onzer geplande verhuizing naar Engeland.
Mij hebben zij altijd beweerd dat zij voor mij zijn verhuisd naar Engeland dat bleek later onzin te zijn.
Jammer dat mijn ouders nooit wilden praten over niets heeft ons allemaal te vee; stress gegeven.
Dat is denk ik de reden dat ik communicatie zo belangrijk vind en dat is wat bloggen zo goed maakt.
Het is de mogelijkheid om contact te maken met ander bloggers en informatie en ervaringen te delen.
Voor mij en voor ieder die veel thuis is of in bed is zoals ik, is een laptop en het internet iets wat het leven draaglijker maakt.
Ben blij dat ik mijn laptop en internet connectie heb en dat ik elke dag in communicatie ben met de buiten wereld zonder was ik in de laatste 9 maanden gek geworden.
Het is goed dat wij met elkaar in contact kunnen komen want communicatie is erg belangrijk voor ons zodat wij met elkaar kunnen leven.
Belangrijk dat ieder haar of zijn verhaal kan doen, alle verhalen zijn belangrijk en brengen ons dichter bij elkaar wat allen goed kan zijn.
Labels:
andere blogs,
Blogger,
communicatie,
Engeland,
internet,
MS pijn en spasmes,
THC,
Trinidad
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment