over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Wednesday, May 27, 2009
Goed geslapen afgelopen nacht gelukkig geen storm of regen gewoon en rustige nacht.
Vanochtend was er voor de uitzondering niet zoveel lawaai op straat bijna ongewoon voor deze straat.
Vanaf dat wij hier kwamen wonen in 2007 is dit een grote bouwplaats, in 2007 had je elke ochtend meerdere radio zenders bezig.
Het was een wedstrijd van de zenders welk programma was het beste en welk het hardste.
Ook kwamen alle mannen bei elkaar tegenover ons slaapkamers voor hun gezamenlijke koffie om 6 uur ochtends.
Was elk ochtend en grote schok om zo ruw uit je slaap gerukt te worden en dan het geluid van 10 + stemmen door elkaar.
Daarnaast het geluid van containers de door vrachtwagens de straat op kwamen en dan plotsklaps neer gegooid worden.
En dan had je het gewone straat geluiden plus kinderen die naar school gingen in groepjes plus groepen opgewonden kinderen die voor het Fijnhout theater wachten op hun cursus schminken of toneel.
Nu is de bouwplaats aan het begin van de Jacob van Lennepstraat klaar en alle huizen zijn inmiddels al bewoond nu beginnen ze met ander huizen zoals pal naast ons word begane grond er uit gesloopt en herbouwd.
Typisch het word zomer en het is een bouwplaats geworden hier naast niet zo leuk wanneer je behoefte heb aan rustig in de zon te zitten.
Ach ja even volhouden en het is over, hoop dat tegen die tijd dat ik weer mag zitten dat het ergste werk over en an kan ongestoord op het balkon gaan zitten.
Ik kijk eruit naar dat moment.
Op eens herinnerend ik me over de vrouw die een keer langs kwam op ons oude adres.
Zij wilde mijn vrijwillige zijn, ik vond haar meteen een rare figuur maar dacht geef haar een kans je moet niet te snel een mening over iemand hebben gebaseerd op hun uiterlijk.
Zij kwam na binnen en keek een beetje langs haar neus alsof zij veel beter gewend was.
Op een gegeven moment had zij over hoe spiritueel ik niet was, dit verbaasde mij en ik snapte niet waar zij het over had.
Ja jij ben spiritueel zei ze, ik zei meteen niet ik jawel zei ze ik zie en voel het dus je ben spiritueel.
Ja dat zie ik, zei ze weer en wijste op onzer posters, ja zei zij dit bewijst dat je spiritueel ben.
Nee ben ik niet beweerde ik, maar zij bestond erop dat ik wel spiritueel was, want zij was kennelijk een expert.
Blijkbaar waren de Indiase posters het bewijs dat ik spiritueel was want ik had ze in India gekocht.
Ik heb enorm gelachen en zei toen ik weer spreken kon dat ik nooit in India ben geweest en zij vroeg maar waar heb je die posters op zo een grappig manier dat ik weer moest lachen uiteindelijk kon ik Dapper Markt zeggen.
Zij vond het niet komisch en beweerde noch steeds dat ik heus wel spiritueel was het zat binnen mij en zij ging het voor mij na boven halen want zij was de expert.
Gelukkig kwam mijn thuiszorg mij redden van mjn potentiƫle spirituele redder.
Ik stelde mijn verzorger voor aan de vrouw en toen Marjan haar vroeg wat zij over MS wist zei zij dat zij alles wist over MS.
En toen wij door vroegen bleek zij te denken dat ieder met MS er aan overleed.
Ik ben er niet op dit gesprek in gegaan en vroeg of zij na de keuken wilde gaan omdat ik de wc stoel wilde gebruiken in de woonkamer.
Zij snapte het niet en bleef zitten en bei de derde keer dat ik vroeg zat zij noch steeds onbegrijpend er naast me.
Toen heb ik hardop gezegd ga nu naar de keuken en zij zei ja maar kan ik niet hier blijven?
Ik had het bijna niet meer moest nodig plassen en riep hard ga na de potverdorie keuken en gelukkig deed zij het ook.
Nadat ik klaar was ging ik haar halen en wilde mijn excuses aanbieden toen begon zij over hoezo zij in de keuken moest zitten want dat begreep zij niet.
Toen vroeg ik haar om weg te gaan ik had nu meer dan genoeg van deze vrouw.
Later belde zij op en ik wilde weer mijn excuses aanbieden voordat ik iets kon zeggen begon zij weer over hoezo zij in de keuken moest want dit begreep zij nog steeds niet.
Ik had er nu meer dan genoeg en vertelde haar dat wij kennelijk niet klikten en zij wilden dit meteen bespreken.
Mijn reactie was de verbinding te verbreken er was geen ander manier om haar duidelijk te maken dat zij niet mijn vrijwilliger zou worden.
Wat een ervaring gelukkig heb ik desondanks deze nare ervaring weer later een poging gedaan om vrijwilligers te vinden en deze keer lukte het mij.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment