Tuesday, September 18, 2007

Wat een dinsdag!


Eindelijk was ik weer aan het schrijven naar weken en meteen gebeurde waar ik zo bang voor was en waarom ik weken lang niet durfde te schrijven.
Heftige spasmes waren de reden waarom ik van 14.00 tot 16.30 mij alleen kan concenteren om oprecht te blijven zitten in mijn rolstoel.
Wat een shok vanmiddag binnen twee sekunden is door een heftige spasmes mijn bekken omhoog gegaan en mijn rug boog zich helemaal naar achter en zo hing ik meteen achterover de rolstoel.


De thuis telefoon en mijn mobiel laggen op de grond, ik kon ze niet pakken. Mijn einge kans was Toos die om 16.00 langs zou komen.
Vandaag was ik erg blij dat onser veiligheids hek altijd stuk is zo kon Toos tot onser deur komen en dan kan ik haar vragen Richie te bellen.
Toos kwam om 16.00 uur en belde meteen Richie op zijn werk en liet een boodschap achter hij heeft iets later opgebeld en in ons antwoord apparaat ingesproken dat hij op weg naar huis was en kwam mij redden.
Gelukkig want ik hing vanaf 15.30 en moest bijna janken van de pijn en heb in de laatste 15 minuten heel veel gebrakt gelukkig kon ik het uit spuggen over mijn ogen en oren zodat ik er niet in stikte.
Tegen de tijd dat Richie thuis kwam was de hele gallerij vol met buren en politie. De politie kwam 25 minuten naardat Toos de spoednummer belde.
Wat was ik blij Richie en Toos te zien en nog meer blij om ze echt te zien naar dat Toos mijn kots uit mijn ogen vegde en ik weer oprecht zat en langszaam en beetje bijkwam.
Naar een paar uren en een j later waren wij een klein beetje over de shok en zijn wij met de honden om het blok geweest. En daarna met zijn tween even wat boodschappen bij onser favoriete buurtwinkel op de hoek Borgerstraat en Jan Pieter Heyerstraat gehaald.


De shok zit noch echt diep in mijn lijf maar ben tegerlijker tijd bewust van het feit dat het goed afgelopen is en hoe verbasend mensen zijn als ze willen overleven. Zoals ik vanmiddag hoe kalm ik kon zijn desondanks mijn pijn, angst en paniek.
Vanavond kwamen twee buurvrouwen langs met lekkere hapjes van hun Iftarmaaltijd en om te praten over een rooster van buren die de sleutel van hier hebben om mij meteen te helpen als dit weer gebeurt.
Wat zijn onser buren hier toch een wonderbare voor ons, zij zijn fijne mensen en goede buren.

No comments: