De tijd vliegt.

 

Roberto Matta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Roberto_Matta 

Deze ochtend was er heel veel bewolking, met een occasionele glimp van blauwe lucht tussen de wolken.

Dit was  om 10.00 uur vanochtend, om 1100 werd ik onder de douche gezet door Richie, het plan was klaar te zijn voor 1200 wanneer Milou, de wondverpleegkundige hier zou zijn.

Op 1200 was ik gedoucht en was voor de helft gekleed, gewoon mijn bovenlijf, zodat de verpleegster kon meteen controleer na de voortgang van mijn decubitus wond.

Milou zei dat ze blij was om te zien, dat het was veel kleiner dan voorheen, dit is goed nieuws inderdaad, als alleen de laatste 2 mm zou snel genezen.

We hebben een nieuwe afspraak voor de 28^th van November; het zou absoluut briljant als meer vooruitgang is geboekt, ik ben aan het duimen.

Wat een prachtige verrassing toen ik werd teruggebracht in de slaapkamer door Richie, om te zien dat de wolken waren weg gegaan, en werden vervangen door blauwe lucht en zon.

Voordat Richie me terug in bed zette, wat ik besproten met Yves St Laurent-parfum dat is een mooie lichte geur, iets voor een zonnige dag zoals vandaag.

Nu dat het 1700 werd de blauwe lucht langzaam vervagen als schemering begint , de tijd  zoals gebruikelijk vliegt en het is Kerstmis binnenkort.

Op dit ogenblik ik zal mij concentreren op vandaag en genieten van elk moment van het samen zijn met Richie en onze drie gelukkig Jack Russell Terriër.

Een logboek van de progressie van mijn Multiple Sclerose.

 

Roberto Matta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Roberto_Matta 

Zodra ik wakker werd voelde ik meteen alle MS sensaties, het voelde alsof er klein elektrische schokken overal op mijn lichaam waren.

Terwijl ik dit gebeurde voerde het ook alsof ik in brand was, op hetzelfde moment gingen mijn armen opeens strak gevouwen tegen mijn romp en mijn benen hadden spasmes.

niet een aangename manier om wakker te worden, maar dit is wat er gebeurt  zowat elke dag, dus terwijl de sensaties nog steeds heel vreemd voelen zijn ze ook zeer vertrouwd.

Het is raar gevoel deze sensaties elke dag te voelen, wat is nog vreemder is getuige zijn van de progressie van mijn MS.

Verschrikkelijk om te zien hoe ver het nu is, soms geeft het mij het gevoel dat ik ben zoals een tube tandpasta die wordt leeg geperst.

Mijn lichaam wordt geleidelijk aan steeds meer verlamd en minder goed in staat om te functioneren.

Het is vreemd om een logboek van wat met mij gebeurt, alles wat ik kan doen in deze situatie, is schrijven over hoe ik voel en wat ik denk over wat ik mij gebeurt.

Een Typische Herfst Dag.

Roberto Matta.

http://en.wikipedia.org/wiki/Roberto_Matta 

Het was sombere weer voor het meeste van de dag vooral het einde van de middag begon het erg donker te worden.

Onze honden zijn nu zeer gelukkig want Richie nam ze na  het Amsterdamse bos tijdens de lunch vandaag en nu is echt hun dag gemaakt.

Nu maakt Richie ons een heerlijke laate avond eten, het ruikt heerlijk en ik weet dat hij verschillende gerechten kokt.

De gerechten zijn, Tempe curry , kousband met kokos, dal, basmatirijst en Richie’s

 vers gemaakte chutney met limoensap en verse koriander bladeren.

Heerlijker geuren van deze gerechten waaien in de slaapkamer van de keuken en ik kan nauwelijk mijn ongeduld onder controle brengen, omdat ik wil deze heerlijk diner nu meteen eten.

Het is  een leuke dag geweest , die is  nu nog beter geworden met het heerlijke eten dat mijn schat Richie heeft voorbereid voor ons beide.

Nu wil ik een kunststuk van mijn favoriete surrealistische kunstenaar uit Chili Roberto Matta waarna ik mij verheug op het lekker eten.