Showing posts with label Rehabilitatie kliniek. Show all posts
Showing posts with label Rehabilitatie kliniek. Show all posts

Thursday, October 11, 2012

Wat een opluchting.


 
Roberto Matta




Het was vermoeiend om twee mensen hier te hebben werken voor twee dagen in onze woning voor de airco installatie.    

De honden dachten dat ze hier alleen waren om te spelen met hen, dat is de reden waarom wij besloten hebben hun in de andere slaapkamer te doen.

Toen wij in de douche waren, zetten Richie de honden in de tweede slaapkamer zodat Andre en Robert konden werken zonder onderbreking door honden die wilden spelen.

Gelukkig ging de installatie goed,  het was een opluchting, morgen zul Andre terug komen om  de laatste hand te leggen , waarna de installatie voltooid is.

Vanwege de activiteit van de laatste paar dagen, waren we helemaal vergeten dat Miranda, de wond verpleegkundige, zou hier komen voor een afspraak om 12.30 uur.

Ze komt in de plaats van Milou, die op vakantie nu is in Nicaragua, Costa Rica en Panama, waar ze zich hopelijk geniet.

Miranda leek een zeer aangenaam persoon evenals een bevoegde verpleegster, wij hebben nu een nieuwe afspraak voor over twee weken

Ze was blij met de vooruitgang van de wond, die me hoopvol maakt dat ik toch weer zou zitten, iets dat ik niet meer mogelijk hield.

Nadat ze was gegaan, hebben Richie en ik over Cyril plotselinge problemen met lopen besproken, er lijkt iets mis met zijn rechterschouder.

We belden meteen de dierenarts en maakte een afspraak voor vanmiddag om 15.00 uur voor Richie om hem te nemen voor onderzoek.

Ze waren pas gegaan wanneer Mathilde, mijn fysiotherapeut voor onze afspraak aangekomen is ,  ze was niet blij te horen dat Cyril problemen had met lopen.

Net voordat zij weg ging, was Richie terug met Cyril en hij kon ons onmiddellijk geruststellen dat er niets serieus mis met hem was.

Volgens de dierenarts was het gewoon een verstuikte schouder, die beter zou zijn na een paar dagen van rust, ze heeft pijnstillers voorgeschreven.

Evenals geadviseerd zij Richie om Cyril aan de lijn te houden voor een paar dagen in het park, om te voorkomen dat het erger zal worden.

Het was een opluchting om de prognoses te horen van de dierenarts, we waren allemaal erg blij te weten dat Cyril herstelt zou worden zo snel

Richie heeft  onze drie honden genomen voor een wandeling in het Vondelpark.

 Die ik hoop zal aangenaam zijn voor hen; Ik verheug me te horen hoe het ging wanneer Richie terug is.

Mijn plan voor deze avond is om het gemakkelijk te maken; na dat ik een schilderij van Roberto Matta gevonden heb.

Dan ga ik dit stuk op mijn blog zetten en daarna wil ik genieten van de avond met Richie.






Tuesday, August 21, 2012

Optimistische Anticipatie.

 
Roberto Matta


 Vanochtend was niet mijn favoriet, omdat Milou, de wond verpleegkundige van de rehabilitatie kliniek was hier om te kijken naar de vooruitgang van de wondgenezing.

Milou is een fijne jonge vrouw; zeer bekwame in haar werk, ondanks dat ik erg nerveus voor dat ik een bezoek krijg, net zoals ik deed toen Ton ons elke twee weken bezocht over twee jaren voordat hij met pensioen ging.

Het is echt heel grappig hoe angstig ik vóór deze bezoeken ben, maar ik denk dat het heel begrijpelijk is, omdat het niet erg prettig is om elke twee weken iemand langs de hebben die je bil komt bekijken.

 Ik heb totaal vertrouwen in het personeel van de rehabilitatie kliniek, maar toch hoop ik dat de wond snel geneest, zodat ik ze niet hoeft te zien om de twee weken.

Vandaag Milou heeft ons meegedeeld dat de wond was kleiner dan toen ze het zag twee weken geleden, dit is zeer goed nieuws.

Ze kon niet zeggen  wanneer ze dacht dat het zou worden totaal genezen, maar Milou leek echter zeer optimistisch.

Ik denk dat ik zal proberen ook optimistisch te zijn, al is het moeilijk om te doen vooral omdat ik nu in bed ben sinds 23 februari dit jaar.

Volgende week woensdag zal ik de Seetech computer krijgen, die net op het laatste moment komen zal omdat mijn handen niet goed functioneert.

Vandaag heb ik moest ik mijn duim gebruiken om de cursor te verplaatsen, alsmede toepassingen openen en sluiten.

Gezien het feit dat vier jaar geleden dacht ik dat  mijn hand functie niets meer goed was, aangezien dat het moeilijk was  heb ik zeer goed gedaan om zo lang te blijven typen.      

Maar in het afgelopen jaar, was ik alleen in staat om korte stukken te schrijven voor mijn blog elke dag, dit was frustrerend maar het was de beste dat ik kon doen.

Hopelijk mij zal zitten kundig voor snel leren hoe te gebruiken Seetech, mijn plan is om te schakelen tussen spraakherkenning Dragon's en Seetech.

Dit was een suggestie van Matilda mijn fysiotherapeut, die dacht dat ik liever spraakherkenning gebruiken om te schrijven van mijn stukken en Seetech te corrigeren met.

Heeft ook surfen het netto, antwoord mijn mails, lees de kranten en veel andere dingen die zullen veel makkelijker voor mij om te doen.

Ik ben kijken ernaar uit om de nieuwe apparatuur volgende week, hoewel ik ben ook bezorgd of mij zal zitten kundig voor informatie over het gebruik van de nieuwe apparatuur zo snel als ik wil.


Wednesday, July 04, 2012

Geen compensatie voor naar buiten gaan.

Guillermo Kutica

Vandaag is het woensdag, en we hadden een afspraak met Milou, de specialist wond verpleegster van de rehabilitatiekliniek.


We dachten dat we had genoeg tijd voordat ze hier was en Richie wilde beginnen mijn haar te knippen wanneer de bel ging en onze verwachte bezoeker was vroeg aangekomen.

De honden gaf haar een spetterende welkom, dan kon Milou zich op de reden voor haar bezoek concentreren.

Deze bezoeken zijn niet mijn favoriet, maar ze moeten gebeuren, blijkbaar was er vooruitgang, de wond is kleiner.

Milou adviseerde ons om een andere dressing te gebruiken vanaf vandaag, ze bracht enkele met haar, het heet Aquaseal, blijkt dat we nog steeds heel veel van 2010 hebben.

Ik was blij te merken dat Richie minder in de wond ging dit was voor mij bevestiging dat het inderdaad wordt steeds kleiner.

Hoe ik wou dat dit gebeurde aan het begin van juni, dan had ik misschien een kans op volledige genezing vóór augustus.

Wie weet wat er kan gebeuren, de eerste keer dat dit gebeurde duurde het lange tijd, maar vervolgens was het plotsling genezen.

Ik hoop voor een aangename verrassing, zo niet voor Angela's bezoek in augustus dan misschien aan het einde van de maand.

Op dit ogenblik kan het me niet schelen zo lang als het gebeurt en mijn wereld weer kan worden uitgebreid.

De hele tijd in een kamer maakt niet uit hoe mooi is geen compensatie voor niet in staat zijn  om uit te gaan in de stad waar ik woon.

Hoewel ik het beste van maken door optimistisch te blijven en genieten van alles wat ik kan om me heen, maar dit compenseert niet.

Geen wonder dat ik begon te veel tamarinde snoep en Bombay mix te eten, wat was ik geschokt in mei, toen  Jaya foto's maakte tijdens haar bezoek hier bij ons.

Zodra ik zag hoe dik ik was geworden, was mijn beslissing om onmiddellijk te stoppen met snoepen, wat ik deed en nu heb ik al dat gewicht verloren.

Ik ben echt blij mee om dat ik denk dat het niet een goed idee is, om veel aan te komen wanneer ik zo zwaar gehandicapt ben.

Geen snoepjes of Bombay mix sinds mei heb gegeten wat echt fijn is, ik voel mij veel beter, sindsdien geniet ik van kleine porties van zacht fruit, die veel mooier dan verwerkt voedsel is.

Eerst zal ik dit stuk bewerken, waarna ik een mooie kunststuk gaan zoeken voor dit stuk en daarna ben ik van plan om niks te doen behalve genieten van de rest van de dag.

Wednesday, May 09, 2012

Ik Zal Mijn Adem Niet In Houden.


Thomas Bak




Woensdag, 09 Mei, 2012



Thomas Bak

Vanmiddag was mijn langverwacht beroep tegen het besluit van de Gemeenteraad van Amsterdam om mijn aanvraag voor airconditioning te weigeren.

Toen mijn vriend Anja, vorige week de hofDonderdag telefoneerde vertelden zij haar dat ik niet via Skype of video kon aanwezig zijn omdat zij in het hof van Amsterdam ontoelaatbaar waren.

Ik werd verteld dat zij nochtans me tijdens de hoorzitting zouden telefoneren en me vragen zouden stellen.

Toen Anja hier vorige Donderdag was, gaf ik haar brieven van Janneke Stolwijk, de arts van de Kliniek van de Rehabilitatie en van Milou Sloof, de verpleegster, die voor mijn open druk pijnlijk litteken zorgt.

Evenals een verklaring van me die van elk van mijn vele problemen met temperaturen boven 22° een lijst maakt.

In mijn verklaring verklaar ik dat aangezien onze vensters van vloer aan plafond zijn en binnenwaarts dit openen betekent wij zon geen zonneblinden kunnen gebruiken.

Het betekent ook wij geen afzonderlijke airconditioningseenheid kunnen kopen omdat wij niet het kunnen plaatsen onder het venster en de buis laten uit het venster hangen aangezien u moet doen.

Ik verklaarde ook dat mijn probleem de luchttemperatuur en niet zonneschijn is, de ziend als onze flatgezichten aan het oosten en aan het noorden betekent het dat wij slechts zonneschijn tot 09.00 in de ochtend worden die zon afbaarden overtollig maakt.

Van lunchtijd wachtte ik vrij apprehensively op het hof om me te telefoneren, droevig konden zij niet worden gehinderd om hun belofte te houden om me om het even welke vragen te telefoneren en te stellen of mijn kant van het verhaal te horen.

De hoorzitting bedroeg 14.40 vanmiddag niemand me, tot 15.20 telefoneerde toen de telefoon belde en het Anja om me was te vertellen het helemaal over was en ik het besluit van het hof rond 22 van Juni zou ontvangen.

Terwijl ik nooit veel kans op succes heb gehad, ontgoochelde het lichtjes om te horen mijn vriend me vertelt dat zij haar slechts toestonden om een uiterst kleine sectie van mijn verklaring te lezen, en zij harping op dat nog mijn probleem met het gebruik worden opgelost van zon het afbaarden.

Alsof zij de hitte van de luchttemperatuur zouden tegenhouden die me alle problemen in de zomer veroorzaakt.

Goed wie misschien het weet zullen de hofambtenaren eigenlijk weggaan en zullen de documentatie lezen die ik heb verstrekt en met een open mening maak hun vonnis.

Ik zal mijn adem niet houden.