Communicatie Is Belangrijk.

 

Oscar Dominguez.

http://en.wikipedia.org/wiki/%C3%93scar_Dom%C3%ADnguez 

Toen ik Face  Book vanmiddag bezocht, zag ik een discussie dat kritisch was op mensen die geweld gebruiken om hun kinderen te leren hoe zij zich moeten gedragen.

Verbazingwekkend om te denken dat mensen,  denken dat  een klein kind slagen nuttig is voor het kind, of de persoon die geweld gebruikt tegen een kwetsbaar kind, zou goed kunnen zijn.

Naar mijn mening leert het hen slechts negatieve dingen, zoals dat ze hun ouders niet vertrouwen;   of dat geweld goed is, en als men niet gepakt wordt dan zal je niet worden gestraft.

Geen van deze zijn een positieve les, maar het is niet verwonderlijk vooral als je niet weet waarom je bent geslagen, zoals ik heb nooit geweten waarom het gebeurde  toen ik opgroeide

Soms zat ik te lezen en plotseling werd ik geslagen op mijn  hoofd of ik werd met een riem weer voor geen enkele reden dat duidelijk voor mij was.

Zoiets als dat is zeer eng, met name voor een kind, ik heb vaak  gehoord en gelezen dat sommige mensen mensen beweren dat ze werden geslagen toen ze kinderen waren en het  deed hen geen schade.

Dit is iets waar ik volstrekt oneens mee ben,  ik denk het deed mij  een heleboel schade en het is iets dat ik nooit vergeten  zal, zolang ik leef.

Ik ben het volledig eens met de de discussie op Facebook, toen ze zeiden dat geweld werd gebruikt in plaats van praten met kinderen, verbale communicatie is essentieel voor ons begrip.

In plaats van kinderen slagen en verwachten dat zij iets konden leren van geweld, denk ik dat het is veel beter om met ze praten en de moeite nemen om zaken aan hun uitleggen.

Het is essentieel dat kinderen leren om te begrijpen dat ze moeten bewust  zijn van de mensen en het milieu om hen heen en hoe hun gedrag invloed kan hebben op de gemeenschap waar ze leven.

Dat is wat ouders zouden moeten doen; ze moeten praten met hun kinderen, en uitleggen en geven hen het gereedschap geven die ze nodig hebben om te overleven in deze wereld.

Dit kan alleen worden gedaan door verbale communicatie,  het is essentieel om uit te leggen aan kinderen hoe zij  een nuttig en productief deel van de gemeenschap kunnen zijn.

Praten helpt, en het maakt een sterke band tussen de kinderen en hun ouders,

ook helpt het hun om de wereld om hun heen beter te begrijpen.      

Ik ben volledig voorstander van communicatie en volledig tegen geweld dat wordt gebruikt als een manier van opvoeden van kinderen.

Vrij Je Leven Te Leven.

Philippe Halsman's Photograph of Salvador Dali and Surreal Motion.

http://en.wikipedia.org/wiki/Philippe_Halsman

Philippe Halsman’s Photo of Salvador Dali and Surreal Motion.

http://en.wikipedia.org/wiki/Philippe_Halsman

Richie vertelde mij gisteren dat hij dacht dat ik zeer moedig was, hij was zeer onder de indruk hoe hij mij ziet weigeren om MS mij te laten tegenhouden.

Ik kan niet veel doen, maar doe wat ik kan doen, dit bewonderd hij, dat ik doorga en mezelf blijf.

Hij zei dat het prachtig was om te zien hoe ik niet op de zijlijnen ben gaab zitten, nee ik  heb geweigerd slechts omdat ik mijn lichaam niet kan bewegen.

Hoe ik mijn eigen werk doe, door elke dag een post voor mijn blog te schrijven, elke dag schrijf ik omdat het zeer belangrijk is voor mij om te doen.

Aangezien ik heb mijn mobiliteit verloren is mijn schrijven uiterst belangrijk voor mij geworden, ben  zo blij dat Internet beschikbaar is.

Zonder de Internet en de blogwereld zou ik uiterst geïsoleerde zijn nu en zou nergens hebben om mijn ervaringen te delen, omdat  MS mijn leven en het leven van Richie heeft kaput gemaakt.

Met mensen rond de wereld te kunnen communiceren is ongelooflijk belangrijk en zeer goed voor mj.

Het feit dat er mensen van 139 landen op dit ogenblik mijn blog lezen is een prachtige gedachte, hou van af en toe te bekijken welke landen op de lijst zijn.

Ik verwonder mij  over de vele landen die op mijn lijst van landen zijn, dat ie erg fijn te zien.

Ik was zeer gelukkig om Iran, Myanmar, Jordanië, Ethiopië, Alland Eilanden, India, Saudi-Arabië, Tunesië en de Cook Eilanden en Egypte te zien in de lijst.

Hoe prachtig dat de mensen van 139 landen mijn blog lezen, het is echt prachtig, ik houd van het idee van communicatie met dal  die mensen die mijn blog lezen.

Communicatie is zo belangrijk voor ons allen; om in communicatie met elkaar te zijn en onze verhalen te vertellen is zo belangrijk.

Ben zeer sterk van mening dat er een grote behoefte  is overal aan vrije communicatie tussen alle mensen izodat wij kunnen elkaar steunen en kunnen het leven leidendie  wij allemaal willen leven,

.

Participeren In De Wereld.

Giorno Di Mercato, 1976

Expressionist Art.

Emilio Guiseppe Dossena.

http://en.wikipedia.org/wiki/Emilio_Giuseppe_Dossena

Wat ik het leukst van Internet vind, is de capaciteit om met mensen over de hele wereld te communiceren.

Internet is en eenvoudige en ongecompliceerde manier  om te communiceren en participeren.  

Niets vergelijkt met het genoegen om te spreken met mensen elke dag in de wereld en het delen van onze verhalen en informatie.

Ik krijg de kans om mijn adviezen, gezichtspunten en informatie te delen, wat nuttig zou kunnen zijn.

Mijn woorden worden niet veranderd door iemand anders, elke post, met de uitzondering van af en toe een interessante artikel, is geschreven door mij.

Mijn blog laat mensen commentaar geven, over wat bezoekers  denken en hun verhalen delen.

In de 4 jaar dat ik ben begon heb ik vele vrienden gemaakt en heel wat steun ontvangen en gegeven door mijn blog.

Ik krijg heel wat positief commentaren die mijn leven zo veel beter maken en tegenhoud dat ik  isolerend word.

Toen ik mijn diagnose van MS kreeg op 19 Juli 2006 begon ik mijn blog de volgende maand.

Om informatie over MS te krijgen en de moeilijkheden van  gehandicapt zijn bespreken.

En te schrijven over wat met mij gebeurde en met andere mensen met MS en zonder MS te communiceren.

Ik geloof dat het blogen mijn horizonnen heeft uitgebreid en ik zonder twijfel het Internet mijn leven heeft gered.

Het laat mij met anderen rond de wereld communiceren, zelfs wanneer ik niet mijn bed twee jaar kon verlaten.

Dit was vanaf Augustus 2008, wegens een decubitus wond, dit was definitief gehield in Augustus 2010 en ik kon weer in mijn rolstoel zitten.

Sinds begin 2009 schrijf ik een blogpost elke dag,  3 jaar geleden was dit ongehoord zou geweest.

Ik communiceer regelmatig met mensen die ik nooit heb gezien en helaas nooit zal zien.

Internet heeft mij de gelegenheid gegeven om met anderen te communiceren en deel van de wereld uit te maken.

Dat is wat Internet voor mij heeft gedaan, het laat mij niet alleen deelnemen  ondanks mijn MS kan ik nog steeds deel nemen.

Het heeft mij ondanks mijn zware handicap geholpen die door mijn MS word veroorzaakt te participeren niet alleen te consomeren.

Desondanks mijn MS kan ik nog steeds een deel van de wereld zijn.

Een moment sliep ik nog heel rustig en het volgend moment was ik klaar wakker.

Lag eerst lekker rustig bij te komen maar mijn rust was weer ruw onderbroken door de pijn dat ook weer wakker was.

Het ergste was een heel kleine rimpel in mijn hemd of in het laken, frustrerend want ik kan er niets aan veranderen.

Deze rimpels kunnen mij soms echt gek maken special midden in de nacht dan is het echt niet wenselijk om wakker te worden door pijn ergens in mijn rug door een stof rimpel.

Ben zeer blij aangezien al de pijn dat ik heb dat ik zo goed kan slapen, dat heb ik natuurlijk aan thc te danken dat mij ontspant en helpt om te slapen.

Gelukkig werkt dat, het was geen leven voor mij om nachts wakker te liggen en bang te worden over wat allemaal wel of niet gaat gebeuren.

Het heeft geen zin om er over te malen over wat de volgende progressie is van mijn MS.

Daat soort speculaties hebben geen zin en zal mij alleen gek maken en dat wil ik natuurlijk niet hebben.

Het is natuurlij heel eng wanneer ik bedenk wat allemaal op mij te wachten staat, elke iemand krijgt MS op en ander manier dus hoeft mij niet zorgen te maken voor dta het speelt.

Dit is iets wat ik me vaker voor neem om niet te veel op te concentreren, het lukt me ook tamelijk goed moet mezelf alleen vaker weer herinneren.

Heb een tijdje terug gelezen dat wanneer wij in Trinidad gebleven waren was ik waarschijnlijk niet ziek geworden met MS omdat het minder vak voorkomt in de tropen.

Jammer dat dit niet bekend was en of mijn stem telde mee dan had ik namelijk een verhuizing naar Engeland tegen gesproken.

Was ook beter geweest voor mijn ouders omdat zij zo ongelukkig waren in Engeland.

Echt jammer dat zij geen zin hadden om te horen wat de rest van de familie vond van onzer geplande verhuizing naar Engeland.

Mij hebben zij altijd beweerd dat zij voor mij zijn verhuisd naar Engeland dat bleek later onzin te zijn.

Jammer dat mijn ouders nooit wilden praten over niets heeft ons allemaal te vee; stress gegeven.

Dat is denk ik de reden dat ik communicatie zo belangrijk vind en dat is wat bloggen zo goed maakt.

Het is de mogelijkheid om contact te maken met ander bloggers en informatie en ervaringen te delen.

Voor mij en voor ieder die veel thuis is of in bed is zoals ik, is een laptop en het internet iets wat het leven draaglijker maakt.

Ben blij dat ik mijn laptop en internet connectie heb en dat ik elke dag in communicatie ben met de buiten wereld zonder was ik in de laatste 9 maanden gek geworden.

Het is goed dat wij met elkaar in contact kunnen komen want communicatie is erg belangrijk voor ons zodat wij met elkaar kunnen leven.

Belangrijk dat ieder haar of zijn verhaal kan doen, alle verhalen zijn belangrijk en brengen ons dichter bij elkaar wat allen goed kan zijn.

MS achteruitgang

Ik ben in de 2,5 jaren vanaf de diagnoses snel achteruit gegaan.
Merk dat ik nu niet meer zoveel praat en schrijf hoe het is om zo gehandicapt en afhanglijk van hulp te zijn.

In tegenstelling tot 2006 waar ik het niet lang wist, toen heb ik veel meer geschreven en gesprokken over hoe het was.

Ben de laatset tijd minder gaan spreken en praten over hoe het is, besef nu dat ik het allemal te eng vond en heb een poging gedaan om het te ontvluchten en ook te ontkennen door het te negeren.

Niet echt mogelijk waneer je lichnaam zoals mijne zo gehandicapt is, maar ij heb het lang volgehouden.

Merk nu dat het niet goed voor mij is en ook niet voor mijn liefje Richie en onser vrienden en ook niet voor andere MS bloggers.

Heb ook besloten dat ik veel meer moet spreken en schreven over hoe het is en ook is het belangrijk dat ik aangeef waneer ik veel pijn heb en de frustraties van het snel achteruit gaan.

Ook is het belangrijk om eerlijk te zijn ook met mezelf en in mijn blog en met vrienden zodat iederen weet wat gebeurt.

Denk dat het niet goed is waneer ik niet vertel hoe het voor mij werkelijk is, ergens heb ik de idee gekregen dat ik andere mensen teveel zo belasten waneer ik alles vetel dus heb ik maar gehouden bij vrienden te vertellen dat het ok gaat met mij.

Ik wil natuurlijk zo positief als mogelijk zijn maar niet ten koste van openheid en eerlijkheid en tenslotte wilde ik bloggen om dit allemaal te delen met andere mensen.

Dus mijn latere nieuwjaar voornemen is om eerlijk te zijn over hoe het met mij gaat en te stoppen met de valse bescherming van ander bloggers, mijn partner, vrienden en mezelf.

Denk dat ik niet lastig wilde zijn door het continu over mijn conditie te hebben, maar altijd ok te zeggen wanneer ik gevraagd word hoe het met mij gaat is niet ok.

Dus ik ga vanaf nu veel meer schrijven over hoe het is om zo snel achteruit te gaan.