Monday, February 09, 2009

Neurologen.

Mijn evaring met neurologen is niet geweldig.

De eerste was vreeslijk wij hebben meer anderhalf uren gewacht voor 5 minuten van de grote man's zijn tijd.

En wat zei hij?

Hij zei 'zie je de witte plekken?' dat betekent dat je MS heb.

En dan zei hij dat ik niets moest lezen op internet en moest wachten op onzer volgende afspraak dan zou hij mij alles over MS zeggen.

Op de tweede afspraak en naar de tweede MRI zaten wij na weer anderhalf uren wachten eindelijk in de doktors spreekkamer.

Maar de doktor was niet aan het praten hij bromde en wij mochten zijn prachtige kale kop bewonderen.

En naar en aantal minuten hoorde wij dat de MRI fotos niet ok waren en moesten opnieuw gedan worden.

Weer diazepam slikken en in de nare buis liggen niet iets dat ik graag doe en ik was zeer boos.

Bij het derde bezoek hoorde ik dat ik nu voor een oog onderzoek moest gaan en dan zou hij mij alles vertellen over MS.

Op de volgende afsprak kreeg ik de uitslag vn de oog test , zij hadden niets gevonden.

Weer vertelde de doktor dat hij meer tijd zou maken bij onzer volgende afspraak.

Wij hebben twee uren gewacht op wat later bleek de laatste prachtige zomer ndag van 2006.

Wij mochten er niet van genieten ieder waswegaan het einde van de middag slechts wij zaten er.

Eindelijk mochten wij binnen ded doktor gaaf mij en tien jaar oud boek en veronschuldig zich dat hij niet meer tijd voor ons hadden en wenste ons een fijne avond en dat was het.

Heb van juli tot oktober gewacht en kreeg en oud boek.

In december had ik een afsptaak in het VU met professor doktor Polman voor de tweede opinie.

Hij dacht dat het ook PPMS was maar was niet zekker hij wilde de MRI fotos grondig bekijken en heeft mij gevraagd een telefonisch afspraak te maken voor januari.

Wij gingen weg zonder meer te weten.

januari belde dr. Polman en verteld mij, wat ik al vermoed had, dat hij zijn eigen MRI foto's wilde maken.

Heb moeten wachten en kreeg een afspraak in februari ben toen op de verkeerde dag gegaan op de goede dag was ik ziek met griep heb afgebeld en kreeg een nieuwe afspraak vlak voor mijn verjaardag.

Ben gegaan en ben nog nooit zo onvriendelijk ontvangen en behandelt echt slecht en ongehoord zo met iemand om te gaan.

Wij waren vroeg, heb mijn tablet geslikt en gewacht op mijn afspraak die was laat wat niet ok was omdat ik binnen een bepaalde tijd na binnen moest voordat de werking van het tablet afnaam.

Mijn afspraak was zeer laat voelde dat ik niet meer slaperig was op dat moment hoor ik iemand die aan het einde van de gang staat mijn naam roepen.

Hij roept dat ik de gang op moet lopen, ik zit in mijn rolstoel en wil heel graag lopen helaas kan dat niet meer.

Noch een keer roept hij mij op om te lopen, wij gaan na hem toe en zeggen ik kan niet lopen.

Whatever zegd hij maar jij moet in de ander stoel je mag niet in je eigen stoel naar binnen, hij maakte geen gebaren van hulp, niets.

Gelukkig was Richie met me mee gegangen en heeft hij mij geholpen in de MRI kamer aan gekomen was de verpleegkundige noch steeds onvriendelijk en onbehulpzaam.

Ga op de tafel liggen zei hij en weer geen hulp van hem Richie heeft mij op de tafel gezet en de verpleegkundige iets tegen mijn hoofd gedrukt en toen ik vroeg voor de koptelefoon voor de muziek zei hij doen wij niet.

Toen heb ik besloten dat het niet ging om de MRI die dag te maken was nu zo gestressed en de tablet werkte niet meer zo sterk.

Richie heeft mij weer in de stol geholpen en wij zij naar de uitgang gegaan en da stond onzer Stadsmobiel al.

Heb toen gevraagd vooe een nieuwe afspraak in de OLVG want daar was de MRI buis vel groter, ik kreg een afspraak in juni.

In juni ben ik vriendelijk en sympathiek begroet en zeer goed geholpen in het OLVG.

In juli had ik een telefoon afspraak met dr. Polman, in juli belde dr. Polman en vroeg hoe het mij ging.

En toen zei hij waroom moest ik uw bellen eigenlijk?


Ik was verbaasd en zei de uitslag van de MRI oh hoorde ik, ik heb de fotos niet maar geen probleem ik bel je volgende maand dan heb ik de fotos.

In augustus belde hij terug hij had de foto's noch niet, in september belde hij terug dat het hem niet gelukt was de MEI foto's te krijgen.

Of ik niet de fotos wilde laten bezorgen in de VU, ik was verbaasd.

De dag erop heb ik het OLVG gebeld en zonder problemen hebben zij de fotos na de VU gestuurd.

In oktober belde dr. Polman met de mededeling dat ik duidelijk een beetje MS had.

Daar heb ik nu bijna een jaar opgewacht voor de tweede opinie van de wereld expert in MS.

Ik heb dus een beetje MS.

In januari mocht ik een afspraak met dr. Polman en hier heeft hij niets meer verteld en kon en wilde geen prognoses geven van wat ik kon verwachten.

Ik bleek niet interessant te zijn want er zijn geen medicine voor PPMS.

In april mocht ik weer na de eerste neuroloog weer moesten wij te lang wachten eindelijk mochten wij mee na zijn kamer.

In de deur van de wacht ruimte keek hij mij aan met verbazing en inzijn kamer zei hij ‘

‘hoe heb je het voor elkaar gekregen om zo snel in een rolstoel te zitten?’

Hij herhaalde het in engels ‘ how did you manage to get in a wheelchair so quickly?’

Een paar pijnlijke minuten laten en het began duidelijk te worden hij had niets te zeggen geen informatie niets nieuws.

Op dat moment ging mijn telefoon het was Stadsmobiel de ons kwamen halen en reden van deze pijnlijke afspraak.

Daarna heb ik mijn huisarts verteld wat gebeurt is zij heeft met het OLVG gebeld en een assistent van de neuroloog dr. Tiessens heeft mij gebeld.

Hij wilde dat ik weer na dr. Tiessens zou gaan is zelf hier thuis geweest maar heeft mij niet kunnen overhalen om op een afspraak na het OLVG te gaan en zeker nooit meer met dr. Tiessens.

Wij hebben afgesproken dat er geen afspraken gemaakt worden aangezien zij niets voor mij konden doen en wanneer ik behoeft had kon ik ten alle tijden een aspraak maken.

Fijn een goede afspraak voor mijn part de beste afspraak liefst zou ik geen afspraken willen hebben met zulke onsympathieke mensen als dr. Tiessens.
Wat een verschiking wat een onmenselijk manier iemand te vertellen dat men MS heeft.

1 comment:

Anonymous said...

Hoi Herrad,

Wat een verhaal zeg. Je bent echt onmenselijk behandeld door de artsen waar je geweest bent.

Ze zijn voorbij gegaan aan je beperkingen en aan je emoties. Ze hebben gewoon geen rekening gehouden met de mens Herrad.

Helaas zijn de sociale vaardigheden van artsen soms ver te zoeken. Ook ik heb daar ervaring mee.

Ik kan alleen maar een virtuele arm om je heenslaan en met je meeleven.