Vanmorgen wilde Spike op mijn bed even geknuffeld worden wat erg fijn was aangezien ik nerveus was.
Woensdag is de dag dat Ton de wond vepleegkundige van het RCA langs komt om te controleren of alles goed gaat met de decubitus wond.
Ik maak elke keer een poging om niet zenuwachtig te worden en niet ongeduldig te zijn maar valt me zwaar.
Met MS moet je alle twee kunnen wat een marteling is voor mij.
Ton kwam en keek en helaas was de wond niet veel kleiner geworden wel ziet het goed uit en is schoon dus alle voorwaarden voor genezing zijn er.
Nu hopen dat het ook gebeurt.
Was natuurlijk teleurgesteld dat het geen goed nieuws was wilde zo graag voor mijn verjaardag op 17 maart goed nieuws.
Ach dan gen goed nieuws ik bleef desondanks happy, de zon schijnt de honden zijn vrolijk aan het spelen.
Richie maakt chips en er is een lekker tofu en noodle lunch en Richie maakt fruit crumble.
Heerlijk1
1 comment:
Toch een beetje teleurstelling dat de wond niet kleiner geworden is. Meis, ik zou willen dat ik kon toveren.
Post a Comment