Het Leven maar niet het Leven dat wij vroeger kenden.

Vergeleken met maandag was gisteren veel beter en vandaag tik ik met beide wijsvingers.

Op het ogenblik raken mijn vingers vaak de verkeerde toetsen, onlangs heb ik goed als gedo en dank als dankos geschreven.

Ik voeg altijd een 0 in woorden evenals 7 en nu en dan een paar 2, het verwijderen van alle spelfouten is vaak heel wat werk.

Doe mijn best om niet te veel te klagen, maar af en toe moet ik gewoon toegeven en huilen en dat lucht op.

Mijn situatie is echt shit, ik ben nu totaal gehandicapt, kan nu nog slechts mijn schouders, armen en hoofd bewegen.

Ik ga ook nooit beter worden; niets kan mijn lichaam weer herstellen, mijn leven is nu niet meer herkenbaar.

Was vroeger redelijk fit, en hield van wandelen met de honden, vond het ook een tijdje fijn om naar de sportzaal te gaan.

Ging graag na een optredens in de Melkweg of Paradiso, vond het leuk om te dansen wanneer Desmond Dekker er speelde.

Nu is mijn leven heel anders en nu ben ik gelukkig dat ik mijn wijsvingers werkelijk kan gebruiken.

Ben zeer angstig dat mijn wijsvingers zullen ophouden te functioneren, heb me maandag uiterst ongerust gemaakt.

Mijn wijsvinger heeft mij aan de wereld verbonden en dat is zeer belangrijk geweest, om in communicatie met ander te zijn.

Het houdt me in het hier en nu, dit geeft me de kans om iets bij te dragen, het geeft mij de kans om te spreken en met andere te delen wat mij overkomen is vanaf de diagnoses.

En het geeft me de kans om te zien hoe het is voor anderen met MS, het is goed om informatie te delen en elkaar te steunen.

Het is zeer moeilijke met zulk een levens veranderende gebeurtenis als een diagnose zoals Primaire Progressief MS.

En nog voel ik me af en toe lichtjes verontschuldigend als ik jammer of huil, gisteren werd ik herinnerd door een vriend dat huilen goed is en dat ik mij niet slecht hoef te voelen.

Mort’s opmerking was goed, en heeft me aan dat feit herinnerend dat het goed is om te huilen en ik dank hem voor zijn opmerking.

Natuurlijk wist ik dat zelf maar soms is het goed om te worden herinnerd dat ik niet zo hard om op mezelf hoef te zijn.

Blijven in het hier en nu is niet gemakkelijk aangezien wat in het verschiet voor mij ligt.

Ik ga mijn beste doen niet vooruit te lopen en te blijven hier en nu en te genieten van wat het ogenblik me brengt.

Kijk uit het ve op een zeer koude en bewolkte dag, er is een deksel van grijze wolken over de stad en gisteren nacht heeft het hard gesneeuwde en wij maken nu grote kans op meer schneeuw en ijs.