De Toekomst is nog in de Toekomst, Het Hier en Nu is Nu.

Peter Blake

Gisteren wilden mijn handen niet werken en ik had een grote problemen om met de muis te klikken, kon het plotseling niet wat afschuwelijk was.

Mijn rechte hand wordt slechter; de vingers konden opeens niet de muis vast houden zodat ik mijn wijsvinger kon gebruiken.

De wijsvinger was gekruld en kon niet uit gestrekt worden, ik kon nergens op klikken zelfs wanneer ik zo langzaam mogelijk probeerde.

Het duurde bijna 5 minuten om op iets te klikken en moest de muis met één hand sturen en met de andere hand klikken.

Het was zeer frustrerend, en eng, heeft me weer bang gemaakt over de toekomst, was niet leuk om te zien en te ervaren wat de toekomst voor me kan zijn.

Moest mezelf eraan herinneren om in het ogenblik te blijven en niet voor te lopen op de toekomst.

Niet veel punt om nu in de toekomst te leven, beter om het alleen te laten tot het gebeurt.

De gedachte dat ik niet mijn laptop zal kunnen gebruiken en communiceren is bijna te vreselijk voor om te overwegen.

Laptop en Internet hebben me gaand gehouden sinds vorig jaar, en het vinden van zo vele prachtige mensen via de blog wereld is zo goed voor mij en ik wil niet zonder deze vriendschap.

Afgelopen nacht kon ik door al de ze nare gedachten niet goed slapen tot 5 uur en toen ben ik in geslapen.

Het was onplezierig gisteren om te zien en voelen dat mijn handen niet goed functioneren.

Richie was toen in het park met de honden, schokte mezelf door te zeggen dat ik niet zo wilde leven, toen barste ik in tranen.

Dit was toen ik realiseerde dat ik zei dat ik wilde sterven, dit heeft me zo ens chok gegeven dat ik minuten lang huilde.

Huilde en snikte dat ik zolang mogelijk wilde leven.

Was zeer blij toen Richie thuis van het park was met de honden en ik kon om zijn hulp vragen..

Later in de badkamers terwijl Richie me duschte vertelde hij me hoeveel hij van me hield en zei dat zolang ik bij hem was alles in orde was.

Dit werd werkelijk te veel voor mij, vooral aangezien ik had eerder aan sterven had gedacht en dat ik niet met hem voor teveel langer zal zijn en ik begon te huilen en wij knuffelden.

Later toen ik weer mijn laptop had, werkten mijn vingers en ik heb me niet zo waanhopig gevoeld.

Het schrijven ging samen met veel tranen, heb nu en zeer nat gezicht en nek, ga eerst mijn gezicht drogen en dit posten nadat ik leuke foto's heb gevonden.

Dan ga ik het rustig aan doen en van de schitterende nevelige grijze middag genieten nu de vage glimmer van zon is vertrokken.