Sunday, September 06, 2009

Ongewenste Huisgast






Post Modernist Art.






Expressionist Art.






Vincent van Gogh.


MS is een kut ziekte die kwam ongewenst op bezoek en besliste te blijven.

Eerst waren er kleine trillingen in de benen, dan tintelend in de handen.

Lopend was moeilijk, heb mijn benen mee gesleept en begon meer te struikelen.

Had snel een stok, toen een rollator, toen een rolstoel.

Viel zo vaak in de tijd, maar er was altijd een reden, vele redenen,en er was slechts één, MS.

Moeilijk om de vele vreemde, ongemakkelijke en pijnlijke sensaties te verklaren.

Mijn hoofd tintelen, en het gevoel van kleine elektrische schokken, overgevoeligheid,geïrriteerd huid, dat voelt alsof het brand.

Tintelend in de vingers, maar kon mijn jointjes nog zelf draaien, en mijn gezicht verzorgen en mijn hand en voet nagels verzorgen en schilderen.

Toen waren er geen probleem met het gebruik van mes en vork, of het eten met één hand en een glas vast houdend met de andere.

Kon toen met twee handen typen, en met een pen, geen probleem met het overslaan van pagina's of het lezen van brieven, of documenten en lezen van de kranten.

Kon de theepot opnemen en thee gieten, kon boter op brood spreiden, en een stuk taart cake pakken.

De handen hielden op vrij snel te functionerend en ik kon niet meer veel doen.

Dan werden de spasmse meer, en sterker, en ze flikkerde mij achteruit over mijn rolstoel.

Dat was elke keer uiterst pijnlijk voor mijn rug en mijn nek en keel, door dat ik achterover de rolstoel hing hangend tot ik gered kon worden.

Elke keer moest ik enige tijd hangen met kots dat over mijn gezicht en ogen liep.

En elke keer was ik gered door mijn schat en getroost en schoongemaakt en dan dronken wij samen thee.

Reeds wordt aan gewassen had gewend en droog, was gelukkig dat ik mijn gezicht en tanden nog zelf kan doen.

De pijnlijke sensaties bewegen beetje bij beetje over mijn hele lichaam; in 2007 was het gevoel boven aan mijn benen.

Nu is het tot mijn borsten en ik voel nu alle pijnlijke sensaties tot mijn oksels.

Het is tintelend, bruisend, stekend, prikken, en snijdend, en het gevoel van kleine elektrische schokken.

Mijn armen en schouders zijn zeer stijf en pijnlijk, moeilijk om hen in de ochtenden recht te krijgen.

In de nacht lig ik waar ik word geplaatst.

In de ochtend zodra ik wakker ben voel ik alle pijnlijke sensaties die rond mijn lichaam reizen.

MS heeft veel gestolen aangezien het eerst als een dief heimelijk voorbij kwam, dan besloot het te blijven.


Ik kan nog lachen en plezier hebben, kan communiceren, kan eten en drinken en ademen.

Mag heb geen onafhankelijkheid beweging of acties meer, maar ik heb mijn wil, mijn intelligentie en humeur.

Zolang ik dat nog heb ben ik mezelf.

No comments: