over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Friday, January 08, 2010
Wat Een Goed Plan
Heb zeer goed geslapen vorige nacht nadat Richie en ik hadden lang gesproken over hoe wij over de recente gebeurtenissen voelden.
Wij waren dinsdag allebei enorm geschokt toen Richie ontdekte dat er een kleine verwonding aan mijn billen was.
Wij hebben daarna ons best gedaan om rustig te blijven, wat heel moeilijk was.
Mijn versie van rustig blijven, is ik moet alles controleren en mijn verzoeken kunnen als bevelen klinken.
Ben blij dat wij zolang met elkaar hebben gesproken afgelopen nacht zelfs toen wij ontdekten dat het belachelijk laat geworden was.
Het was 3.30 uur bijna 4 uur toen wij de tijd opmerkten.
Wij zijn beide vrij snel in slaap gevallen nadat Richie het licht heeft uitgedaan, waarschijnlijk omdat wij beide opgelucht waren door onzer conversatie.
Het heeft de spanning van de afgelopen dagen weg genomen, ik had niets om me over ongerust te maken, niets om waker te liggen en over te piekeren.
Was echt heerlijk om zo probleemloos in slaap te vallen, had het echt niet verwacht omdat het zo laat was, en ik vreesde dat ik over mijn slaap tijd was gegaan.
Gelukkig was het niet het geval, en vandaag wanneer ik waker was voelde ik mij zeer goed en merkte dat ik optimistisch was over de toekomst.
Heb nu na ons gesprek weer de idee dat ik nog toekomst heb, heb echt sinds afgelopen jaar die idee dat ik niet lang heb en nu denk ik dat ik nog een hele tijd zou leven.
Wat een goed plan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment