over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Monday, January 25, 2010
Alles scheen geen substantie te hebben.
Schrijven over de vele beoordeling en indicatie gesprekken die ik heb gehad hebben mij aan het denken gezet.
Herinner mij hoe verloren ik mij voelde voor mijn eerste indicatie gesprek, wist absoluut niet wat ik moest doen.
Het is niet iets waar je ervaring heb en er is geen cursus om je klaar te stomen om gehandicapt te zijn..
Misschien zou ik mensen van de Rehabilitatie kliniek Amsterdam (RCA) moeten mailen, en voorstellen dat zij mensen een korte cursus geven over zij het hulp kunnen vragen.
De mensen moeten van hun nieuwe situatie bewust worden gemaakt, en dat zij moeten toestaan dat vreemde mensen hun veel gedetailleerde persoonlijke vragen gaan stellen.
Aangezien ik slechts net mijn diagnoses had gehad was ik nog in schok, het was uiterst eng voor me en ik veronderstel ook voor mijn schat Richie.
Bij mijn eerste indicatie gesprek probeerde ik nog te tonen hoe goed ik nog rond kon struikelen, dit was omdat ik zo bang was over de snelle vooruitgang van mijn MS
Vond het onmogelijk om teveel details over de vooruitgang van mijn MS te horen, in feite verkoos ik in het begin om niet erover te spreken.
Wilde het niet weten, ben ook weggebleven van de computer en als ik het gebruikte was het slechts voor e-mail, internet vond ik te eng.
Toen ik keek vond ik heel veel informatie over MS op de internet.
Wat ik ook heb gevonden waren aanbiedingen die mij zouden genezen maar die niet gesteund waren door wetenschappelijk onderzoek.
Er waren ook vele diëten voor MS, opnieuw kon ik geen wetenschappelijke basis vinden, en er was een gebrek aan onderzoek, het werd vervangen door zelf rapportage en observatie.
Deze diëten zijn redelijk evenwichtig en ik ben zeker zijn beter dan het gemiddelde
Westelijk dieet.
Alles scheen geen substantie te hebben.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment