over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Monday, July 20, 2009
Plotsling wakker.......
Ben verschillende keren wakker geworden vandaag, de eerste keer toen ik plotseling wakker was en schok.
Gelukkig op dat zelfde ogenblik stond Richie op om naar WC te gaan en hij zag dat ik in aanzienlijk pijn was en haalde mij een zak thc van de vaporizer.
Dit kreeg me snel terug in slaap zonder probleem en snel na het inhaleren van de thc damp.
Had prachtige dromen, zo gedetailleerd ik kon het me niet goed herinner, enkel uiterst kleine stukjes van allen, ben er teleurgesteld dat het niet meer is..
Niet genoeg om het gehele droom verhaal weer te hebben, enkel uiterst kleine fragmenten zoals een wolk.
Was later nogmaals ontwaakt , scheen een paar uren later te zijn, het was het geluid van de groet van onze naburige Willes die groet iemand die voorbij loopt.
Beide hebben prachtig Amsterdamse stemmen, tegen het eind van hun gesprek dan was het duidelijk dat zij aan de uiteinde van de straat waren.
Het is vrij grappig hoeveel wij de stem van Wille deze dagen horen, gelukkig vinden wij het allebei leuk haar stem te horen.
Ik hoop dat zij heel wat goede tijden in haar nieuwe woning zal hebben, moet voor haar goed zijn, beter dan boven waar er teveel herinneringen zijn van haar dode echtgenoot Henk, die was die daar in November 2007 stierf.
Vind ik het nu nog steeds zeer een vreemd idee inderdaad dat Henk dood is.
Werkelijk droevig aangezien wij wilden vrienden werden en Henk leren kennen, hij was ook in een rolstoel, wegens over gebruik van steroïden.
Hij had een goed gevoel van humeur, misschien een enigszins vreemde humeur, zoals de tijd wij de honden meenamen zodat Henk hen kon zien, was gewoon vergeten dat zij een Kaketoe hadden.
Spike merkte de Kaketoe niet, onzer Marleen wel, zij was zeer stil en stond dicht bij de kooi en rekte zich omhoog op de zijkant van Chico’s kooi, het doden van de vogel wilden zij liefs meteen doen.
Op dit punt ontdekte Spike ook de reusachtige kooi en de verwarde Chico, de zeer verschrikte Kaketoe.
De geluids niveaus gingen de pan uit wanneer Spike en Chico tegerlijke tijd gilde eenstemmig en Marleen wilde enkel doden.
Richie probeerde om de honden ertoe te brengen om de ruimte te verlaten, maar geen van beide hond wilden zijn instructies volgen en hij moest hen uiteindelijk oprapen en hun allebei dragen na onze appartement op de eerste verdieping.
Ik was zeer verstoord door dit en maakte me zorgen over wat Willes en Henk zouden denken van het gedraag van onzer honden, op dat ogenblik identificeerde ik het andere geluid als lachen van Henk,
Hij dacht dat het onbetaalbaar was en hij kon niet wachten om onze honden opnieuw te zien vooral Marleen want hij dacht dat zij een goede hond was.
Ik was vrij geschokd door de transformatie van ons snoepje, zo had ik haar nooit gezien want ik kan niet na het park of de Amsterdamse bos met Richie en de honden.
Dan zou ik haar zien jagen en het zou geen schok geweest zijn om haar te zien besluipen op haar prooi.
Aangezien het was een schok om mijn lief hondje zo te zien plotseling omgetoverd in een moordenaar.
Onlangs heb ik opgemerkt hoe ik niet meer over iets beslis te schrijven en dan dit doe.
Wat veel beter is te schrijven en te zien hoe ver je komt en waar ga ik nu weer over schrijven?
Zo doe ik het niet meer, ik begin met een vage idee waar ik over wil schrijven.
Neig deze dagen enkel te beginnen te schrijven en alleen alle gebeurtenissen van deze buurt op papier te zetten.
Ik had nooit gedacht toen ik dit begon in de herfst van 2006 hoe belangrijk dit blog zou worden voor mij
Mijn dag vandaag is tot nu zeer goed geweest, het is weer aardig en warm maar niet te heet en er is een constante wind.
Mathilde, mijn fysiotherapeut was hier voor mijn oefeningen waarna ik me kan ontspannen en verdergaan met mijn dag.
Eerst zal ik dit posten en dan zal ik de vele blogs bezoeken die ik heb gevolgd.
Heb een goede dag.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment