Gareth's fotos van Wales.

Ben vandaag wakker geworden doordat de containers die worden gehesen en dan word leeggemaakt in een vrachtwagen.

Zodra het verheffende toestel begon te werken, wekte het me en ongeveer 5 tot 8 minuten later hees het definitief de container in de lucht.

Had veel spasmes vandaag wilde weer inslapen toen het vrachtwagen die container had leeg gehaald.

Dat lukte niet door de vele spasmes die ik vandaag had.

Ik wilde dit op mijn post zetten vandaag dat ik veel last heb van voeten die een beetje wild aan het trappen zijn.

Had gevaarlijk kunnen zijn in een rolstoel en special voor de honden.

Was snel duidelijk geworden duidelijk was dat ik niet meer zou slapen was het mijn taak om in het bed te proberen te liggen zo stil mogelijk.

Moeilijk met de spasmes en de krampen van mijn voeten en het feit dat een paar van de spasmes mij onderaan het bed hadden getrokken.

Dan waren mijn armen die een moment ervoor rustig naast me waren en plotsling waren zij strak gevouwen op mijn borst en allebei werkelijk helemaal vast.

Zo vast dat kon ik niet apart krijgen eerst gingen ze op sloot was niet leuk en zeer pijnlijk.

Om het te verlichten heb ik dubbele arm oefeningen gehad en toen had ik opnieuw een gehele reeks been spasmes.

Been spasmes waren de reden waarom ik zo vaak in de jaren vóór diagnose viel, natuurlijk wist ik toen niet de oorzaak van mijn het vallen.

Beslist dat dit de best mogelijke verklaring voor zou kunnen zijn waarom mensen herhaaldelijk vallen maar weten niet waarom dit gebeurt.

Vanaf 20002 viel ik elk jaar en altijd was er een goede reden zoals de boot was niet zo dicht vastgelegd en het gat tussen boot en land was te wijd; zo moest ik springen en deed dat slecht en viel.

Andere zeer riskante ogenblikken was lopen in het park,na 30 minuten kon ik mijn voeten alleen slepen, maar zodra ik kon rusten zou ik opnieuw o.k zijn.

Nu weet ik dat telkens als dat ik viel was het door een spasme alleen ik wist toen niets over spasmes..

Herinner hoe boos ik elke keer op het mijn laatste werk was dat ik viel, aangezien één minuut liep ik en het volgende lag ik op mijn gezicht op de vloer.

Elke keer was ik woedend en telkens als ik me van de grond plukte, heb ik alle hulp geweigerd en ben woedend richting huis gestampt.

De tijd ik het kraakbeen in mijn knie had gebroken was vrij dramatisch en wat ook dramatisch was was hoe ik erin slaagde om huis te komen.

Was zo adrenalined dat ik werkelijk niet de pijn voelde tot ik huis was, dan voelde ik de pijn..

Richie drong om wat basis eerste hulp aan me te geven en dat was pijnlijk.

Realiseer nu dat ik toen aan de grens van mijn loop vermogen was, had werkelijk gedacht in 2006 dat ik nog lang zou kunnen lopen al was het zeer slecht.

Het is o.k. om zich te herinneren maar niet goed in het verleden te blijven hangen dat gaat ten kosten van het hier en nu en dat is echt belangrijk.

Vandaag is een mooi dag, de temperatuur gaat opnieuw omhoog wat heel leuk is voor onser buren die op straat zijn.

Alle zeer prettig en ontspannen ben van plan om te genieten van vandag.