Kostbare Momenten.

Een zeer natte zondag, de allerlaatste dag van februari voor dit jaar, op de een of andere manier vindt ik is het de einde van februari sneller dan normaal geworden.

Natuurlijk weet ik dat het niet sneller is, het is slechts mijn waarneming, dat is veranderd, en ik veronderstel at het te maken heeft met het hier en nu.

Op de een of andere manier heeft dit mij geholpen mij te stoppen mezelf ongerust te maken over wat zal misschien gebeuren.

Alsof het ongerust maken vooraf me kon op de een of andere manier beschermen, zodra het was gebeurd.

Het is altijd een vreemde logica geweest maar het weer hield me nooit in het verleden om mijn tijd te verspillen met zorgen over wat als dit of dat gebeurd.

Realiseer nu dat spanning niet goed voor mij is, het is best om te proberen het tot een minimum te houden.

Zeer bewust dat elke dag kostbaar is en nooit opnieuw kan worden gedaan, vandaag zal nooit opnieuw gebeuren hoeveel ik het zou willen.

Ook zeer bewust nu in tegenstelling tot laatste februari dat ik misschien volgende februari niet meer mee maak, ik hoop het wel maar weet het niet.

Weet nu dat niemand van ons weet wat de toekomst voor ons in petto heeft, wij weten zelfs niet of wij een toekomst hebben.

Nu begrijp ik volledig dat er geen andere opties zijn, dan in het moment zelf te zijn.

Één ding is zonder twijfel dat het eind van het jaar en het begin van het nieuwjaar mij niet meer depressieve en angstig maakt

Gebruikelijk was ik dan zeer nadenkend en introspectief en dwong mezelf om nieuw jaars resoluties waar ik niet in geloofde en zij werden gewoonlijk gebroken voor 5 januari.

Dit was in de jaren vóór Richie toen het leven niet zo goed was zoals nadat ik mijn schat Richie heb ontmoet.

De tijd werd zeer kostbaar na mijn ontmoeting met Richie, realiseerde mij dat het beter was van de tijd te genieten dan proberen om een ogenblijk vast te houden.

Vast houden kan ten kosten van het moment zelf zijn, je moet nu leven en niet in het verleden.

Wil dezelfde fouten als mijn moeder maken die zo bezig was met zorgen over de toekomst dat zij vergat te genieten
.
Dat wil ik niet en dat ga ik ook niet doen, heb zeker geleerd van mijn moeders slechte voorbeeld idat het leven is daar te worden genoten niet verdragen.