Deze maand is zeer emotioneel geweest, de vader van Richie is op de laatste Zaterdag in Oktober overleden, veel verdriet voor mijn schat Richie.
Het enige positief was het feit dat Tom, de vader van Richie niet meer in pijn was, wat ook een grote opluchting was denk ik voor zijn familie was.
Zo blij hij kwam ons in Amsterdam bezoeken in 2000, hij was een zeer charmante en mooie mens, een echte heer.
Wij namen hem na veel plekken; wij aten in het Melkweg restaurant, één van de grote muziek podiums, hij genoot enorm om ergens zo hip te zijn.
Wij namen hem ook naar onze favoriete coffee shop de Basjoe, in de Nieuwmarkt, het oudste deel van stad.
Een mooie plek, dat toen gerund was door twee broers, James en Leo, zij waren gecharmeerd dat wij de vader van Richie naar hun coffee shop gebracht hadden en zij hebben hem zeer warm begroet.
Zij organiseerden de beste plek op hun terras voor ons, was leuk daar met Tom te zijn, en de boten ga op de gracht en de mensen die langs liepen te zien.
Helaas kon hij niet langer blijven dan 5 dagen maar het was goed om hem te ontmoeten en tijd samen door te brengen.
Toen hij wegging was Richie bij de flessen bank om onze lege flessen weg te gooien, hij vroeg zic of zijn vader het leuk had gehad terwijl hij hier was.
Op het ogenblik realiseerde hij dat hij net 6 lege Spaanse champagne flesen had weg geworpen en besloot dat zijn vader een grote tijd had gehad.
Het is altijd een grote schok wanneer je ouders sterven; de mijnen stierven aan het begin van 2000, binnen 3 weken van elkaar.
Geen wonder dat ik zo gelukkig was om Tom te ontmoeten, hij was toen 85 de zelfde leeftijd zoals mijn vader en was ook zeer interessant om mij te spreken.
Sinds de dood van Tom is Richie zeer ongerust dat Spike niet goed kan lopen en over mijn operatie.
Wat een emotionele maand het was en geen wonder dat er veel tranen en slaaplooze nachten waren.
No comments:
Post a Comment