Tegengeluid tegen selling-sickness-kritiek

Jacqueline Lamba.

Jacqueline Lamba.

http://en.wikipedia.org/wiki/Jacqueline_Lamba

http://www.nefarma2010.nl/themas/gezondheidsinformatie/tegengeluid-tegen-selling-sickness-kritiek

Critici van informatievoorziening door farmabedrijven aan patiënten hebben in het afgelopen jaar weer volop van zich laten horen.

Ook was er een internationaal congres, met Nefarma als een van de partijen die acte de présence gaf.

Het internationale congres Selling Sickness, georganiseerd door het Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik (voorheen DGV), werd gesteund door het ministerie van VWS en de Inspectie voor de Gezondheidszorg.

Diverse internationale criticasters betoogden dat farmaceutische bedrijven kwalen tot ziektes maken om er zo aan te kunnen verdienen.

Nefarma was, net als de Europese farmakoepel Efpia en zelfreguleringsinstituut CGR, uitgenodigd een bijdrage te leveren.

Hoewel de vereniging moeite had met de suggestieve titel van het congres, werd de uitnodiging in dank aanvaard.

“Mensen met kritiek kunnen veel beter met de sector in gesprek gaan dan zich ertegen afzetten”, betoogde directeur Michel Dutrée, die de critici expliciet uitnodigde om met de farma in gesprek te gaan.

“Het is echter een stuk lastiger aan tafel te gaan zitten bij de directie dan met spandoeken voor de deur te staan”, wist hij ook.

De aanwezigen gaf hij mee dat het bekritiseren van farmabedrijven zonder acht te slaan op de maatschappelijke en economische werkelijkheid te gemakkelijk is en niet bijdraagt aan verbetering van de zorg of de samenleving.

“Critici van de farmasector, zoals aanwezig bij dit congres, die bepaalde medicijnen overbodig vinden, oordelen wel heel erg gemakkelijk over het leven van anderen.

Wat verschaft hen die positie?”, aldus Dutrée. Volgens hem is er niets mis met het kritisch volgen van een sector en daarover in gesprek te gaan.

Voorwaarde voor een goede dialoog is een open houding en steekhoudende argumenten. Het neerzetten van karikaturale beelden en teruggrijpen op incidenten uit het (verre) verleden werkt averechts.

Wet- en regelgeving en niet in de laatste plaats zelfregulering blijken effectief in het tegengaan van uitwassen.