Wednesday, July 08, 2009




Leo Ensinck.











Haarlemmer Dijk Amsterdam.


Heftig van één uiterste na een andere,tot gisteren was het hier zeer heet, sindsdien zijn er veel stortbuien geweest.

Dacht dat de regen de hitte zou beperken maar het werkte alleen eventjes en dan was het weer net zo heet weer.

Gisteren in de voormiddag was het zeer zonnig toen heeft het heftig geregend en na een uur was het weer net zo heet weer.

Wel was er weer wind en dat maakt het wat beter en kan ik het beter verdragen, kon voelen dat het beter was vrij snel na de regen.

Niet zeker vandaag dat ik zo enthousiast ben dat het zo koel is geworden hoop dat onzer zomer nog niet over is.

Ben benieuwd hoe het weer word want bijna elke keer dat het het veel regenend in de zomer is dat meestal het einde van het goede weer.

Wij krijgen de laatste tijd veel tropische onweer met reusachtige stortbuien die met een half uur tot een uur van koeler weer, word gevolgd door hete zonneschijn en blauwe hemelen.

De laatste keer dat het heet en droog was in juni was in 1999; wij leefden nog op Haarlemmerdijk, een leuke straat met veel kleine winkels.

Haarlemmerdijk had de beste croissant bakkers, de beste ijs salon, de heerlijkste taart winkel Beune, het Zonntje, de beste koffie winkel (uitstekende koffie en theeën) en de beste muziek winkel.

Ook is er een van de beste film huis op straat de Movies en tot 1992 was er ook en kleine theater.

http://www.themovies.nl/index.php


Het had ook de meest bizar een tabakswinkel evenals een goede kantoorboekhandel en goede boekhandel (nieuwe en tweede hand) het had ook een elektro winkel zodat je een koelkasten enz evenals cassettes kon kopen.

Ook waren er groente winkels en een slager en een viswinkel.

Er was ook een goede wijnwinkel en een uiterst kleine delicatessenwinkel Ensinck’s die gerund werd door Leeuw Ensinck.

Er waren ook goede klerenwinkels en in feite had de straat alles dat men kon willen dichtbij zelfs een markt op Maandag en zaterdag.

Haarlemmerbuurt was een goed buurt om te leven, vroeger deden de winkels op de Haarlemmer Dijk de scheppen bevoorraden voor hun lange reizen.

Ik ging naar Ensinck dagelijks voor melk en sap en andere dingen zoals stilton of goede geitenkaas of kruidige Italiaanse salami.

Ik en vele anderen gingen ook voor het gesprek, zodra u de winkel een paar keer had bezocht herkend je ander klanten en zij jou en je was meteen in de groep op genomen.

In de zomer schenktende Leeuw Ensinck en zijn personeel de klanten middags een klein glas witte wijn en in de winter kreeg u een klein glas van Port wijn..

Onze hond Daisy (zij stierf 2006) kreeg plakken van roost bief dagelijks, als zij met mij mee ging kreeg zij het meteen anders kreeg ik het mee na huis.

Elke keer zei Leo Ensinck ‘’ pas op vergeet niet dat het voor de hond is’’ en tegen die ander klanten dat hij altijd heel waaks moest zijn anders aat ik het op en de arme hond kreeg niets.

Soms ging hij me achter na buiten en keek of ik het rosbief niet op zou eten, ik woonde 5 huizen verder van zijn winkel.

Ook vertelde hij andere klanten hoe slecht ik Daisy behandelde en Daisy ging dan extra zielig kijken.

Bij Ensinck’s bespraken wij alle nieuws en hadden wij elke dag grote discussies en gingen daar die wereld op orde brengen.

In de octhend ging hij na zijn werk in een nette pak alsof hij in een bank werkte.

Op het werk in de winkel droeg hij een grote schort, alle medewerkers droegen zij allemaal zo een short.

Hij heeft een keer en verhaal verteld over zijn slechte jeugd over hoe hij een slechte knul was geweest en een bekende voetbal hooligan.

Hij behoorde tot de bekende fans van de Amsterdamse Ajax Voetbal Club de F Siders en zijn bijnaam was Leeuw de Mes.

Zijn verhaal was zo goed ik wilde het bijna geloven maar in dat ogenblik begon hij enorm te grijnzen.

Hij adviseerde ook ik de besneding van honden stembanden dit kon veilig gedaan worden in het ziekenhuis.

Zelf had hij het toegepast op zijn zoon, was een goede beslissing en later toen hij uit de moeilijke tiener was gegroeid liet hij het terug herstellen.

Het had hem geen kwaad gedaan, op dat ogenblik stapte zijn zeer knappe zoon in de winkel met een pakje voor zijn vader.

Zijn zoon glimlachte en ging even na de achter kamer in de winkel met het pakket dat hij er voor zijn vader na de winkel bracht.

Hij was duidelijk zeer gewend aan de verhalen van zijn vader, hij speelde toen de perfecte stooge voor zijn vader.

Bleef een paar jaar in contact met de oude buurt nadat wij zijn verhuisd in 2000, de laatste tijd dat ik de winkel bezocht was in 2004.

Na het ongeluk mijn kraakbeen kon ik niet na de winkel maar ik heb regelmatig de winkel telefoneert.

Heb nu al heel lang niet na Ensinck’s gebeld en hoorde via via dat Ensinck’s weg was en de winkel word opgeknapt.

De winkel kan weg zijn maar het is lang niet vergeten, ben blij dat ik de winkels en die mensen heb leren kennen.

Het was echt een bijzonder tijd en nu zijn deze winkels bijna allemaal weg maar das is de evolutie v an een straat.

Bijna tijd voor mijn douche en dan de been oefeningen met de Motomed en terug na bed in vooruitzicht van een lekker eten van Richie.

1 comment:

Annemiek said...

Wat een leuk verhaal over de eigenaar van de winkel. Wij woonden eerst in een piepklein dorpje in de achterhoek en daar ging het net zo. De winkelier en de klanten kenden elkaar allemaal. Alleen geen glassjes wijn of port ;-)