Vorge nacht las ik andere blogs en een verrukkelijke post op Celeste Maia blog

http://maiasintothemoonlight.blogspot.com/

Het is een verrukkelijke post over een speciale lunch plus uitstekend detail over het menu voor haar goede vriendin en mooie foto's.

Werkelijk van genoten tot ik las over de transformatie in de zomer .

`'Ah, de zomer, worden wij allen nimfen van Chagall. `'

Opnieuw raakte het me echt hard dat ik die transformatie niet meer zal kennen, niet meer mijn teen nagels kleuren en mijn de zomer garderobe organiseren.

Geen mooie sandaal en vinden van mijn favoriete korte broek en ervoor zorgen dat mijn badpak nog o.k is .

Ik zal niet meer deel nemen met deze activiteiten dit of volgend jaar of een ander jaar.

Het is niet alsof ik niet wist, blijft me altijd verrassen, dit neemt niet weg hoe pijnlijk het is.

En het blijft pijnlijk elke keer word ik opnieuw geraakt en opnieuw en opnieuw en opnieuw….

Ik herwon enigszins mijn kalmte en slaagde zelfs erin om mijn tranen te drogen zodat Richie niet verstoord werd toen hij me uit bed kwam halen

Net toen wij gingen slapen bego n ik te huilen aangezien ik realiseerde dat dit situatie nooit meer over gaat.

Wij doen alles die de verpleegster ons vertelt en Richie volgd de instructies en ik doe de arm oefeningen en eet goed, veel vis want vis bevorderd het heil proces.

Wij zullen nooit de arts of verpleger horen zeggen is er grote verbetering.

Het verbaast me werkelijk hoeveel verhalen wij ons zelf vertellen, op de een of andere manier daar is altijd de hoop dat onverwacht zal iets goeds gebeuren.

Geloof niet in mirakelen, nooit maar op de een of andere manier hoop ik dat iets gebeurd.

Dit is wanneer ik realiseer dat alhoewel ik niet in mirakelen geloof hoop ik toch dat het gebeurd.

In het licht van dag kan ik het effect zien het vorge nacht op me had, was vermoeid en ontdek
dt ik hoop nog dat ik alsnog mijn matras zal pakken en weg lopen

Dat gaat niet gebeuren.


Dat laat me met de enige haalbare optie om zo positief mogelijk te blijven en zo open en ontvankelijk mogelijk.

Het is een warme kleverige dag zal Richie vragen om te organiseren hoe ik lig en de ventilator voor me aanzet en ik ben klaar van de middag te genieten.

Ga nu langs bij een link om Ospreys in hun nest in Schotland te zien, kreeg dit van
Joan @ Joan's New Musings

http://joansnewmusings.blogspot.com/

Hier is de link Osprey webcam

http://www.rspb.org.uk/webcams/