Geen Voortgang.

Duitse Kunst.



Gisteren was een goede dag, niet zo bezig zoals sommige van mijn verjaardagen in het verleden.

Maar niettemin was het prettig met een paar verrassingen.

Ik heb nu 4 grote bossen van bloemen plus 4 kleine rozen in potten die mijn slaapkamer versieren.

De hyacinten in één bos geeft werkelijk de ruimte een fijne geur, ik houd van deze geur, het is werkelijk de eerste verrukkelijke geur van de lente.

Was gisteren vrij ongerust over het bezoek van Ton, zodat ik niet in slaap viel, en moest mijn schat wekken en om een slaappil vragen.

Dan viel ik in slaap zonder probleem en het volgende waar ik bewust van was, was het 10 uur en Richie had net de gordijn geopend.

Ton kwam drie uren later om 1 uur om te zien of de uiterst kleine huidscheur geheild maar helaas was het de zelfde.

Hij bemerkte opnieuw dat het niet besmet was en gezond uit zag alleen nog steeds niet dicht.

Dan keek hij toe hoe Richie mij de til band omdeed en mi uit bed tilde.

Hij zag het gehele proces, zag hoe Richie mij v oorzichtig op de douche stoel plaatste

En in elk stadium kon de Ton zien dat er geen druk op de plek was.

Richie is zich volledig bewust van het feit dat er geen druk op het wondje mag zijn.

Ton kon niets zien wat druk op het gebied kon veroorzaken en heilen van de wond zou tegen houden.

Phew! wij waren allemaal opgelucht dat er niet was, Ton ging terug na het RCA met fotos om aan de doktoirs te tonen.

Volgnde week hebben wij kans dat Dr Smits mee komt en dan zijn er twee mannen die mij bi komen bekijken.

Nu ga ik mij ontspannen blij dat Richie alles goed doet.