Goede Momenten.

Suzanne Valadon.

http://en.wikipedia.org/wiki/Suzanne_Valadon

Lijkt alsof het weer een zeer warme dag word, hoorde ik op radio 5 van het BBC, dat zij vroeg naar huis van Zuid-Afrika teruggaan, nu Engeland uit het Voetbal Wereld Beker Tournee is.

Zeer droevig voor de vele mensen in Engeland die het Engeland team steunde, hoop dat de Football Association deze nederlaag zal gebruiken om van het te leren.

Wie weet doen zij het dit keer, Richie dat zij dit niet zullen doen, niet verrassend omdat zij weigeren om de werkelijkheid te zien.

Engeland zou moeten doen wat Duitsland deed en hun team met veel belovende jonge spelers van het onder 21 team gebruiken.

Fijn door de Wereld Voetbal Beker te worden afgeleid van mijn MS en mijn situatie, wekte vanochtend met mijn armen strak gevouwen in elkaar.

Was onmiddellijk bewust dat ik het niet automatisch mijn armen kan uitrekken, dit heeft meer tijd en inspanning nodig.

Moet er over denken en dan mijn gedachten op mijn arm focussen op het moment dat ik wil bewegen.

Moet dit doen en tezelfdertijd proberen om mijn armen te bewegen, genoeg om hen van onder de fleece deken te halen.

Uiteindelijk heeft dit gewerkt en ik kon mijn armen van onder de dunne vacht deken weg halen en de papagei vast pakken om mijn armen uit te rekken.

Het is vreemd om dit op te merken, ik herinner mij een verhaal in de jaren 70 in de Reader’s Digest gelezen had.

Het was het verhaal van een man die aan Parkinson lijdt, die zei dat hij met moest spreken om actie te krijgen.

Zo als hij een kop wilde oppakken, zou hij zijn armen moeten opdragen om mijn armen uit te rekken en om het kopje op te pakken.

De eerste keer wanneer niets gebeurd, zou hij zijn instructies telkens moeten weer herhalen.

Soms wanneer de kop gepakt was, zou de inhoud over de grond gemorst worden en hij zou opnieuw moeten beginnen.

Hij kon vaak lang over doen om een kopje te pakken; soms duurde het uren om een taak te voltooien, wat ik mij herinner was dat hij mondelinge instructies tegelijk met zich fysisch bewegen combineerde.

Grappig hoe jaren later ik hetzelfde doe, vanochtend ben ik begonnen om sombere gedachten te hebbem toen ik wekte en mij voelde mij zoals een Egyptische mummy.

De gedachten dat ik vast zit, gevangen in mijn lichaam zonder enkel beweging was te veel voor mij.

Leidde in plaats daarvan mijn gedachten terug na het bewegen van mijn armen en slaagde erin om mijn armen uit te rekken.

Blij om elke dag te bevestigen dat mijn nadruk is nu om alles te maximaliseren dat mij een goed gevoel geeft.

Veel beter gebruik van mijn tijd hier en nu, dan negatieve gedachten die gebaseerd zijn op voorspellingen van de toekomst.

Dagelijks bevestig ik mijn wens opnieuw om in het ogenblik te leven en van alles te genieten zoals gisteren tv te kijken voor het eerst keer in de woon kamer sinds 2008.

Het voelde goed, vandaag zal ik meer van deze goed momenten op zoeken.






(Cliburn)Tchaikovsky Piano Concerto No.1 Mvt III.

This clip is of van Cliburn playing part of the concerto. And this is a bit of history to go with it:

The first International Tchaikovsky Competition in 1958 was an event designed to demonstrate Soviet cultural superiority during the Cold War, on the heels of their technological victory with the Sputnik launch in October 1957. Cliburn's performance at the competition finale of Tchaikovsky's Piano Concerto No. 1 and Rachmaninoff's Piano Concerto No. 3 earned him a standing ovation lasting eight minutes.