over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Saturday, June 05, 2010
Zonnig Dag.
South American Kunst.
Wat een verschil een week maakt, vandaag is veen mooie zonnige zaterdag, een prachtig contrast aan vorige week zaterdag toen het koud en grijs en regen was.
Fijn dat de zomer opnieuw is teruggekomen, schijnt dat wij koude noordlijke winden hadden sommige zeggen dankzij het Finse vulkaan.
Zelfs zie ik de verbinding niet, maar er zijn altijd grandieoze theorieën rond gebeurtenissen die wij niet kunnen verklaren.
Zeer heet hier vandaag, denk dat het ongeveer 25 graden moet zijn, droevig dat het UK onweersbuien en een daling in temperatuur morgen verwacht, hoop niet dat het hier komt.
Het warme weer heeft de gebruikelijke invloed op mij gehad, mijn vingers voelen als jumbo worsten die gaan barsten.
Mijn spasmes werden frequenter en mijn armen voelen onbuigbaar en moeilijk om te bewegen.
Zij voelen werkelijk als stevige blokken die rond elkaar wikkelen en moeilijk apart te krijgen zijn.
Ook merk ik dat ik slapper ben in het hete weer, kan mijn schouders niet van het bed met behulp van de papegei krijgen zoals in het koelere weer.
Op de plus kant kan ik na buiten zonder jas, behalve een hoed om mij tegen de zon te beschermen.
Ik verheug mij dat Richie spoedig terug is van winkelen is en me uit bed haald en onder de douche stopt.
Ben van plan om te genieten van dit zachte zonnige zomer weer net als alle andere gelukkige mensen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment