Nog Dichter Dan Ooit Samen Heeft Gebracht.

David Hockney.


http://en.wikipedia.org/wiki/David_Hockney

Had een goede gesprek met Richie vorige nacht over hoe wij het hoofd bieden aan mijn MS en het proberen op te houden ons zorgen en ongerust te maken in paniek te raken of angst te hebben of gedeprimeerd worden.

Richie vertelde mij dat hij vond het zeer moeilijk om mee om te gaan met de snelle vooruitgang van mijn MS, het was echt zwaar geweest voor hem.

Wij realiseerden ons onafhankelijk van elkaar dat wij echt niets kunnen doen over wat in de toekomst zal gebeuren.

Maar wij kunnen wel iets over het heden doen, wij kunnen allebei het ogenblik nu beïnvloeden en een effect in het hier en nu hebben dan een toekomt dat nog moet gebeuren.

Veel beter dan ongerust te worden over de toekomst, het is niet makkelijk op te houden
ongerust te worden en nerveus en in paniek te raken.

MS is zulk een onvoorspelbare ziekte dat het makkelijk is om ongerust te worden door de
plotselinge snelle vooruitgang.

Vooral de progressie van mijn MS, ik was mobiel tot einde 2006 en kon niet meer bewegen in April 2007.

Een enge achtbaanrit voor zowel Richie als voor mij, en wij weten allebei niet wat gaat nog gebeuren.

Werkelijk moeilijk om niet in paniek te raken,het andere dat moeilijk is te controleren is depressie, dat vaak gebeurt met MS.

Realiseerde mij slechts deze lente hoe depressieve ik was geweest, moest te lang in bed blijven wachtend op het hielen van mijn decubitus wond.

Mij afweer was dat ik de eerste zes maanden in bed tekens zei dat ik ok was, wat duidelijk niet waar was.

Zodra ik in Februari 2009 postte over hoe ik mij werkelijk voelde en wat het leven voor mij was, toen kreeg ik zo veel steun van de blog wereld dat prachtig was.

Dit heeft mij geholpen om opnieuw te realiseren hoe belangrijk andere mensen zijn, hoe wij allen steun van elkaar nodig hebben.

Niemand van ons kunnen totaal ons het hoofd bieden alleen, wij zijn sociale schepselen die elkaar nodig hebben.

Ik begon open en eerlijk over mijn situatie te zijn en schrijven elke dag wat zeer goed voor mij is geweest.

Het is onschatbaar in geweest en heeft mij enorm geholpen om het hele proces te begrijpen dat ik door leef.

Ik hoop om nog een paar jaren hier te zijn en zal het tegelijkertijd dag voor dag nemen en zal het beste van elk ogenblik maken dat ik met mijn schat Richie heb.

Zo blij dat hij hier is met mij en dit met mij deelt, dit is een speciale tijd voor ons dat ons nog dichter dan ooit samen heeft gebracht.