De Vergeten Kinder Van Zimbabwe

http://zimbabweschildren.org/

Gisteren kijken wij wij een film over Zimbabwe; het was hart verscheurend om te zien hoe de mensen werden gedwongen daar te leven.

Zij zijn in onhygiënische kampen, die geen wc’s of schoon water hebben; één jonge vrouw van 17 leefde in een autowrak dat met plastiek was bedekt om haar droog te houden.

Zij leefde daar met haar baby dochter, duizenden mensen werd verdreven van hun huizen en ondernemingen door een schoonmaak campagne.

Dit was een campagne van terreur tegen de stedelijke bevolking die de oppositie van Mugabe was.

Mugabe heeft besloten om die mensen te onteigenen en heeft zijn leger en politie tegen hen ingezet, hun huizen werden plat gemaakt en zij konden slechts nemen wat zij konden dragen.

De mensen worden nu gedwongen om te leven in droog onvruchtbaar land, zij graven voor beenderen of lege flessen of iets dat opnieuw kan worden gebruikt.

Zij zijn allen ondervoed, veel van hen hebben HIV/Aids en zij gaan vaak zonder eten.

Wij zagen hoe de jongens vogels vingen, door eigengemaakte lijm op takken te doen; drie van hen hadden elk een vogel de grootte van een muis.

Welke zij naar huis namen om te koken en delen met hun families, niet veel voedsel enkel een uiterst kleine strook van vlees voor ieder.

Één jongen Obert deelde zijn vogel met zijn grootmoeder; hij was 13 maar zag minstens twee jaar jonger wegens het gebrek aan voedsel.

Obert en andere jongens filterden voor goud in de rivier, een gevaarlijk beroep als de veiligheid mensen hen zien.

Zij deden het elke dag en hopen om genoeg te krijgen om maïs meel te kopen om de familie te voeden en twee dollars extra zodat zij naar school konden terugkeren.

Elke dag vertrekken zij hoopvol dat zij geld zouden maken en terug naar school kunnen gaan, de jongens waren intelligent en waren scherp om onderwijs te krijgen.

Elke dag zouden zij geen goud vinden en slechts kikkers, uiterst kleine vissen en één keer een handvol bonen vonden om hun familie te voeden.

Op de eerste dag van school waren 1000 kinderen naar een bouwvallige school gegaan, allen scherp om te leren, totaal bewust dat slechts het onderwijs hun vreselijk leven zou veranderen.

Degenen zonder geld werden toegestaan om daar twee dagen te zijn op school, zij die geen geld hadden naar twee dagen, geen twee dollars voor het semester moesten de school verlaten.

800 moesten gaan, de school had geen boeken, geen papier en geen krijt en geen dak, leraren werden niet betaald.

Zimbabwe had het beste onderwijssysteem in Afrika; zij hadden ook een goede gezondheidszorg en sanitaire.

Mugabe heeft het land geruïneerd, al het rijkdom gaat naar hem en zijn vrienden, en hij heeft duizenden mensen laten verplaatsen en veel laten vermoorden zodat hij aan de macht kan blijven.

Het was een uiterst hart verscheurend film die door een Zuid-Afrikaanse vrouw, Xoliswa Sithole gemaakt, de dochter van een vakbondsleider en ANC lid.

Zij werd gestuurd na Zfimbabwe om daar opgeleid te worden tijdens het Apartheid regime in Zuid-Afrika en was geschokt om te zien wat van het eerder bloeiende vruchtbare land was geworden.

Het programma wordt genoemd de Vergeten Kinderen van Zimbabwe en de mensen in het UK kunnen het op hun iplayers zien.

Obert, Esther en de andere kinderen zullen in mijn geheugen blijven.