over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Thursday, September 02, 2010
Zal Hun Nooit Vergeten.
Gareth's Foto Van Wales.
De meeste dagen schrijf ik over mijn leven met Primaire Progressieve MS en hoe het is om zo gehandicapt te zijn.
Ondanks dat ik wil en moet over mijn situatie schrijven, moet ik ook over andere dingen schrijven.
Anders zou ik niet mezelf kunnen zijn, die wil weten wat gebeurd in de wereld en niet alleen concentreren op mijn situatie en gedeprimeerd worden omdat ik slechts mijn eigen pijn kan zien en voelen.
Het leven en ook mijn leven is veel meer dan enkel deze ziekte, ik kan en ik wil niet slechts op dat aspect van mijn leven concentreren, zelfs als het zo dominant in ons leven Richie en mijn is.
De film over de Vergeten Kinderen van Zimbabwe was een zeer triest verhaal, zat te huilen toen ik mij realiseer dat ondanks alles, heb ik het nog beter hier dan de mensen in Zimbabwe.
Ik moest over het schrijven gisteren, op de een of andere manier bevorderd dit mij om alle emoties te verwerken, die ik had bij het zien van die mooie kinderen en vreeslijke leven.
Zo veel pijn en lijden, erg genoeg dat de ongeneeslijke ziekten geen perspectief bieden van verbetering maar dat dit lijden gebeurd wegens macht misbruik is te vreeslijk voor woorden. .
Dat alles om een man, Mugabe aan de macht te houden, hij is niet geinterseerd in hoeveel mensen in het proces wordt vernietigd.
In 2003 zei Mugabe:
`'Dit Hitler heeft slechts één doelstelling: rechtvaardigheid voor zijn mensen, soevereiniteit voor zijn mensen, erkenning van de onafhankelijkheid van zijn mensen en hun rechten over hun middelen… Als dat Hitler is, dan laat me tien keer Hitler zijn. „
Richie vertelde mij dat Mugabe dit had gezegd, dat hij als Hitler wilde zijn zodat ik keek op Internet en vond het citaat op dit blog:
http://quotingmugabe.blogspot.com/
De film over de Vergeten Kinderen van Zimbabwe was zeer verstorend, het zien van mensen levend in zulke omstandigheden zonder hoop dat het leven beter word is afschuwelijk.
Hun leven is niet van belang voor Mugabe die hen weg heeft geworpen alsof zij vuilnis waren.
De kinderen in de film hadden allen groot potentieel maar tenzij dingen niet snel veranderen zullen zij ook wege geworpen worden.
Hoop werkelijk dat Mugabe spoedig sterft zodat die mensen kunnen leven en een toekomst hebben.
.
Op dit ogenblik doodt hij duizenden door ze laten verhongering, anderen laat hij vermoorden en hij heeft zijn veiligheidsdiensten die op alles letten wat men doen.
Ik zal dit film en Obert, Gunst en Michelle en Esther kunnen vergeten noch wil ik hen ooit vergeten.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment