Tuesday, 22, March, 2011. Doe Mijn Best.

Celestial Pablum. 1958.

Remedios Varo.
http://en.wikipedia.org/wiki/Remedios_Varo

Gisteren werd ik niet alleen geschokt door de bloedstolsels, maar doordat ik constant in bed naar liunks weg zaakte en moest Richie herhaaldelijk vragen om mijn positie in bed aan te passen.

Haat het feit dat mijn spieren in mijn romp nu te zwak zijn om mij in bed rechtop te houden zodat ik vele kussens nodig heb die mij steunen om oprecht te zitten.

Elke keer dat Richie mij goed heeft gezeten moest hij het weer doen naar 5 tot 10 minuten, Richie had geen probleem dit te doen voor me, en zo vaak ik het nodig had.

Ik haat het feit dat Richie organiseerd alles en heeft mij weer goed gezeten, en ik heb onmiddellijk hulp omdat de linkerzijde begint weer weg te zakken.

Dit voelt zo afschuwelijk, vooral aangezien ik niets kan doen om mijn positie te veranderen zelfs wanneer ik praktisch op mijn kant lig.

Niet gemakkelijk om te typen of iets te doen wanneer ik langzaam aan de linkerzijde verzak, tot ik ben helemaal ingestort, ik probeer zeer hard om dit tegen te houden.

Maar er zijn niets dat ik kan doen, en dat is iets wat ik werkelijk haat, dat ik totaal machteloos ben.

Het schijnt dat zelfstandig in bed zitten iets van  verleden tijd is, nu heb ik een hoop kussens nodig.

Ik krijg binnenkort een orthese dat mij zal helpen om goed te zitten, het zal niet prettig zijn om in de orthese te zitten.

Het is een mooie zonnige dag, en ondanks dat ik mij zo slecht voel, ga ik mijn best doen om ervan te genieten alhoewel het niet gemakkelijk. Is ga ik het doen.