Het schrijven elke dag doe ik bijna zonder te denken, ik bedoel dat ik mij niet meer druk maak over wat te schrijven.
Door elke dag te schrijven gebeurd het zonder problemen; er is altijd iets om over te schrijven.
De aanvang van mijn dagelijkse post, gebeurt zonder enige aarzeling, bijna organisch gebeurt het, ik maak gebruik van alles.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in een brede scala van onderwerpen, zowel op een macro evenals micro niveau.
Mijn behoefte aan informatie is niet verminderd door gehandicapt te zijn, ben blij dat het Internet een goede bron is.
De dagelijkse posten op mijn blog zijn een belangrijk stuk van mijn leven, nu dat ik niet onafhankelijk kan zijn en gaan waar ik wil, is schrijven voor mij essentieel.
Ik was zeer blij om elke blog op mijn lijst te bezoeken, dit heeft mij een hele week gekost, en het was een plezier, goed om andere blogs opnieuw te lezen.
Omdat ik zovele maanden geen blogs heb bezocht voelde ik mij niet goed dat ik mijn vrienden niet had bezocht.
Vorig jaar toen onze mooie hond Spike plotseling zo ziek was in November en overleed in December, plus mijn longontsteking in Januari, was pas in Maart hersteld, heb ik toen geen blogs bezocht.
Sinds Maart heb ik meer tijd in mijn rolstoel doorgebracht, en schreef slechts mijn posten, heb nu iedereen opnieuw bezocht, ik wil nu tijd maken voor dit.
Belangrijk om met vrienden te communiceren en hun blogs te lezen, belangrijk om steun te geven en niet alleen te nemen.
blog posts, sitting in my wheelchair, supporting each other, visiting blogs
No comments:
Post a Comment