Saturday, October 03, 2009

Zaterdag en Gladys Knight.













Heb veel meer pijn omdat het weer kouder is geworden, ben begonnen handschoenen tijdens de dag te dragen, aangezien mijn handen zo koud zijn.

Een goede vriendin Anja heeft ze gestuurd, het zijn handschoenen zonder vingers, met een opening voor de duim en zij zijn een beetje lang.

Zij zijn zacht, snoezig angora en elastisch materiaal; Ik denk polyimide, wit met zwart streep, ziet er goed uit.

Houd mijn handen warm; wat zeer aardig is, aangezien mijn handen altijd koud zijn, de enige tijd dat zij niet koud zijn was toen het meer dan 25 graden was.

Handschoenen met vingers zijn zeer moeilijk voor me te dragen, aangezien het zulk een reusachtige strijd is om mijn vingers ertoe te brengen om te doen wat je wil.

Zodra zij in de handschoen moeten gaan, gaan de vingers alle kanten op wijzen wat het erg moeilijk maakt om de handschoenen aan te doen.

Het voegde altijd minstens 10 minuten op onze reizen toe, wij moesten altijd onze voorbereidingen vroeger beginnen als wij ergens tegen een specifieke tijd wilden zijn.

Las op Chekoala blog over een nieuwe medicijnen die ook voor mensen met PPMS is, dat is wat ik ook heb,ben zeer geïnteresseerd om over dit te lezen, vooral aangezien er geen drugs voor PPMS is.

Het is zeer interessant dat er onderzoeken en testen van dit nieuwe medicijn zijn en nu is het proeftijd.

Ben uiterst geïnteresseerd te horen of iemand reeds van deze nieuwe proef heeft gehoord.

http://multiplesclerosisprincess.blogspot.com/2009/10/successful-phase-iii-trials-for-new.html

Wil me bijna aanmelden om proefkonijn te zijn, heb zeker niets te verliezen om een proefkonijn te zijn, aangezien dat ik geleidelijk aan minder bekwaam ben om dingen met mijn handen te doen en mijn armen zijn zeer stijf en pijnlijk geworden.

Ik heb nu een afschuwelijke tijd met verhoogde pijn en moeilijkheid om comfortabel in bed te zitten; Ik weet dat mijn spieren worden verzwakt worden doordat ik zo zeer lang bed in ben.

Vind het moeilijk om op te merken en te zien hoe slecht mijn handen en armen worden, het is geen gebrek aan sterkte, aangezien ik heel wat spieren in mijn armen heb opgebouwd.

Kan de spieren zien en kan de sterkte voelen, maar het is geen kwestie van spieren, het is gebrek aan flexibiliteit en motor functies.

Heb nog meer dan genoeg sterkte, maar vindt het bewegen van de muis een reusachtige uitdaging te zijn omdat ik overal er op klik alvorens mijn doel te bereiken.

Hopelijk alvorens dat ik mijn tekst per ongeluk verwijder of het opnieuw splitsen van de harde schijf of een andere onvoorziene en onbedoelde actie.

Gisteren ochtend werd ik huilend wakker, was vol gefrustreerde woede dat ik zo gehandicapt ben.

Het is niet dat ik vergeet dat ik verlamd ben, het is enkel dat ik af en toe een reusachtige golf van angst en pijn heb.

Het is ontzettend frustrerend om hier totaal bewegenslos te liggen, ik kan niet onafhankelijk een boek opnemen of een brief zelfs lezen of om even wat voor mijzelf te doen.

Kan geen envelop openen of geen pagina’s omslaan, realiseren nu dat ondanks dat ik mezelf zo optimistisch heb houden en het genieten van het ogenblik, dat onderaan ben ik diep gefrustreerd geweest en ik word geschokt hoeveel potentieel er voor depressie is.

Ik denk het houden in het hier en nu heeft me gered van uiterst ingedruk te zijn dat het altijd juist daar is.

Het kloof van een diepe grote depressie galmt vlak bij net als de kloof tussen optimisme en depressie.

Het is een in evenwicht brengende handeling, ik wil er niet mijn emoties verliezen maar moet controle van hen opletten en houden om mijn emoties tegen te houden wordend teveel voor me.

In het hier en nu van deze zaterdag middag, kijkt het weer, zeer slecht, veel wind, dikke wolken laag over de stad.

Drie keer heeft de briljante zonneschijn de stad verlicht en de straat en de gebouwen over de weg, om weer eens achter de wolken te verdwijnen.

Het heeft me laten realiseren hoe het leven werkelijke zijn donkere tijden en ook zonnige tijden heeft.

Niets blijft het zelfde het is een deel van een dynamisch proces en wij zijn ook deel van dit proces, wij zijn zelfs een zeer essentieel onderdeel.

De zon schijnt opnieuw helder te zijn en de vogels zijn bezig met het verzamelen van zoveel mogelijk noten vóór dat het weer slechter werd.

Maakt me niet uit hoe het weer is, ik ben van plan om van deze unieke dag met mijn schat Richie en onze honden te genieten.






No comments: