Vandaag is een heldere en zonnige dag geweest,

Trinidad.



De klok ging vorge nacht terug, wij zijn nu in wintertijd, niet mijn favoriete tijd.

Niets dat ik kan doen, ga dit jaar niet over zeuren, over hoeveel ik de winterzomertijd haat.

In het verleden zou ik niet de tijd op mijn horloge veranderen, en ging telkens uit werken wat de tijd werkelijk was.

Misschien heb ik nu definitief het idee dat de dingen die ik niet kan veranderen mijn aandacht niet zullen krijgen.

Voor me zou dit goed zijn als ik dit heb geleerd, aangezien ik waardevolle energie op dingen verspikdie ik niet kan veranderen.

Denk dat iemand als Dorthe deze dagen duidelijk mij niet zo kan behandeln, zij was een voorbeeld van een vriendin die ik heb getolererend omdat ik een vage herrinering van vriendschap had.

Toen ik haar eerst kende had mijn zelfvertrouwen een duik genomen, en dat is misbruik door sommige kennissen.

Mijn zelf achting heeft een grote deukn gehad van mijn MS, maar ik ben erin geslaagd om het terug te krijgen en heb werkelijk begrepen dat MS me niet zal bepalen.

Ik ben in orde; Ik ben nog steeds een pittiger vrouw, zelfs als mijn lichaam niet deze dagen zal met me samenwerken, het is niet gemakkelijk om zo om gehandicapt te zijn.

Zodra ik in de ochtenden ontwaak word ik met mijn onvermogen te bewegen geconfronteerd en de eerste krampen gebeuren en mijn armen gaan op sloot, en ik ben me opnieuw van de pijn bewust.

Ik doe mijn arm oefeningen, wanneer ik mijn armen recht kan krijgen, dat schijnt te helpen.

Ben er zeker van dat de oefeningen me hebben geholpen het gebruik van mijn armen en handen te behouden.

Vandaag is een heldere en zonnige dag geweest, aardig om uit het raam op zonneschijn en vogels op de vogelvoeder te zien.

Moet opnieuw leren houden van dit tijd van het jaar, en ik zal zodra ik na buiten kan gaan en de wind kan te voelen en de geuren ruiken.

Ik verheug me op het perspectief om te worden bevrijd van mijn bed en kan na buiten, dat word een fijn moment.