over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Wednesday, July 28, 2010
Droevig Nieuws En Goed Nieuws.
Mijn rolstoel werd vanochtend vlak vóór 09.00 gehaald door een vriendelijke werknemer van Welzorg
Eindelijk worden de arm steunen gedaan zodat ik de steun zal hebben die ik nodig heb, het is echt jammer dat dit niet veel eerder werd gedaan.
Mijn case manager zei het een spijtig was dat er een logistiek probleem was geweest en mijn arm steunen niet waren aangepast wanneer zij zouden moeten gedaan zijn.
Het was goed dat zij dit zei, het was zo dicht bij aan een verontschuldiging dat ik van een burocrats zal krijgen, ik was blij mee.
Echt jammer dat zij en de twee anderen die betrokken waren met de aanpassing van mijn rolstoel allemaal op vakantie begin Juni gingen.
Het gebrek aan arm steun heeft beperkte hoe ver ik van onze woning kon gaan; het betekende dat ik niet verder dan onze straat kon gaan.
Zou verder willen gaan en ik zal dit binnenkort doen, in feite kan dit morgen gebeuren wanneer de rolstoel terugkomt, hoopt dat het net als vandaag warm en droog is.
Ik ben zeker dat ik zal zitten omdat Richie zegt dat de huid nu is gehield, wij wachten nu op Ton’s bezoek en zijn bevestiging dat het echt dicht is.
Hij zal elke minuut hier kunnen zijn, voor het eerst was ik niet zenuwachtige, in tegendeel verheugde mij dat Ton zal zeggen dat de huid nu goed gehield is.
Blij dat de voorspelling van de Ton van vorige week correct was, ben gelukkig aangezien ik zou gehaat hebben om nog veel langer in bed zou moeten blijven, twee weken was lang genoeg geweest.
Twee vrienden kwamen gisteren bezoek het was goed om Anne en Cecile te zien.
Cecile vertelde mij droevig nieuws dat een vriend van ons, Leo was gestorven aan bot kanker, Richie en ik waren geschokt om te horen dat de mooie Leo dood was.
Leo en James runnen onze favoriete coffee shop de Basjoe op Kloveniersburgwal 62 huis.
Het is een aardige ontspannende coffee shop die door twee vriendelijke mensen word beheerd, zeer droevig om te denken dat Leo niet meer bezoekers met zijn schitterende glimlach begroet.
Was altijd een genoegen te zien hoe Leo eln James zeer vriendelijk en behulpzaam waren voor de toeristen.
Zij letten altijd op hun bezoekers en zagen meteen wanneer iemand teveel wiet te snel had gerookt, door hun te adviseren dat zij een kola of een zoete koffie dranken.
Basjoe heeft een grote groep trouwe internationale bezoekers die telkens als zij Amsterdam zijn na de Basjoe gaan.
De Basjoe heeft een pagina op Face Book waar er veel sympathieke berichten over Leo zijn.
Leo en James hebben vele vrienden in de loop van de 21 jaar gemaakt in de Basjoe sinds zij het in 1989 opende.
Zowel Richie en ik werd daar na toe genomen door een vriend van ons die in de buurt leefde en de nieuwe coffee shop had opgemerkt.
.
Wij hebben het regelmatig sindsdien bezocht tot 2006, in 2007 was het slechts een paar keer geweest, en sinds ik in bed ben geweest heb ik hen vaak getelefoneerd.
Gisteren getelefoneerd en spraak met James die zeer down klonk wat niet verrassend is, hij heeft zolang met zijn broer Leo samengewerkt.
Herinner mij dat Leo altijd mensen welkom heten, altijd de perfecte gastheer en James die schuchter en zacht op de achtergrond glimlachte
Zal Leo missen, alhoewel ik niet na de coffee shop heb ik vaak aan hun gedacht en hoe zij zoveel mensen gelukkiger maakten door een bezoek aan de Basjoe.
Ton was geweest en heeft bevestigd dat de huid is gehield en ik opnieuw morgen kan zitten wanneer mijn rolstoel terug wordt gebracht.
Dat is inderdaad goed nieuws.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment