Gisteren was ik vrij vermoeid na de opwinding van donderdag, ik was verbaast dat het mij zulk een boost gaf, zo veel zodat ik mij vandaag nog goed voel de dag daarna.
Zelfs nu twee dagen daarna voel ik nog de positieve gevolgen van de boost dat ik kreeg van mijn bezoek aan de markt, wat ik hard nodig had.
Dat het zulk een reusachtige effect had ik niet verwacht, heeft mij veel gegeven om over na te denken, het was goed om het leven op de straat te zien en te voelen.
Toen wij uit gingen donderdag moest ik zeer vaak stoppen omdat mijn armen pijnlijk en zeer vermoeid waren en op de een of andere manier kon ik ze niet genug uitrekken.
Gelukkig merkte Richie op dat de besturing te ver weg was voor mij om het te bereiken en dat had het ongemak veroorzaakt.
Zodra Richie het had aangepast, kon ik zonder zijn hulp verder rollen wat nog beter was, het was goed dat Richie mij kon sturen toen ik het niet kon, maar liefs verkies ik het om het zelf te doen.
Wegens mijn arm problemen begon ik mij onmiddellijk ongerust te maken dat ik niet verder zou komen dan de markt, maar zodra ik begondat te denken hield ik ook weer op.
Ben van mening zijn dat zelfs één gedachte dat mij ongerust maakt een negatieve schaduw goot waar ik geen behoefte aan had.
Moeilijk om negatieve gedachten tegen te houden, het enige wat ik kan doen ervan bewust blijven.
En telkens als ik begin mij ongerust te maken ga ik mij herinneren om het rustig stap voor stap te nemen.
Ik kan niets meer doen; het is niet gemakkelijk te doen, vaak zelfs wanneer ik uiterst positief ben kan ik mij nog ongerust maken.
Denk dat het gewoon natuurlijk is, zal niet proberen om het te onderdrukken wat ik ga doen is niets tot iets gebeurd en dan zie ik wel wat gedaan moet worden.
No comments:
Post a Comment