“Ten Blue Eyes”
New raw art, surrealism, expressionism.
Kazuya Akimoto Art Museum.
Had gisteren een prettige dag alhoewel ik heel wat pijn had, wekten doordat mijn handen en armen samen gingen klampen dit gebeurde met een spasmes.
Grappig hoe ik gewend geworden heb om te leven met houd mij zelf niet tegen om vrolijk en optimistisch te zijn.
Maar het geeft mij heel veel om tegen te worstelen om ook altijd positief te zijn.
Het is niet te moeilijk te doen omdat ik van mijn aard uit zeer vrolijk en optimistisch ben; niets schijnt om dat te veranderen wat fijn is.
Goed om te zien dat zelfs deze afschuwelijke ziekte, die mij op zulk een afschuwelijke reis heeft genomen, waar rond elke hoek er nog een andere smerige verrassing is, mij niet heeft verminderd.
Mezelf zijn is zeer belangrijk voor me en nu ik oorringen en broches en halsbanden opnieuw draag, voel ik zelfs nog meer mezelf.
Ik geniet van het opnieuw dragen van mijn mooie sieraden en laat Richie mij met parfum te bespuiten, moet straks nieuwe kopen ben aan mijn laatste twee flessen.
Lolita Lempicka en Jean-paul Gaultier zijn degenen die ik nog heb, mijn Christian Dior de drie Poison parfums en Kylie Minogue en Roma van Laura Baggio en Angel zijn op net zoals de schitterende Escada.
Ik geniet van parfum en mijn sieraden teveel om door MS mij te laten tegenhouden, om te genieten van hen; zij zijn zo veel deel van mijn leven nu, dat wanneer ik hen niet draag, is het een zeer vreemd gevoel.
Voor het eerste jaar in bed droeg ik geen sieraden of parfum, dat heeft bijgedragen aan mijn depressie.
Sinds einde van april dit jaar kon ik met tussenpozen in mijn rolstoel zitten en ben weer begonnen om sieraden en parfum te dragen dat werkelijk mijn stemming enorm heeft holpen.
No comments:
Post a Comment