Vergeet Morgen.

 
Remembrance, 1931.
Clovis Trouille.
http://en.wikipedia.org/wiki/Clovis_Trouille

Wij hebben een mooie week van zonneschijn deze week, wat een prachtige verrassing na een vrij sombere koele, regenachtige zomer.

Mooi wat prettig weer aan het eind van September alvorens het veel kouder wordt en de winter begint.

Ik wekte plotseling vanochtend van diepe slaap, niet zeker waarom ik wekte, misschien was het omdat ik Marleen wilde zien voordat Richie haar naar de dierenarts voor een operatie nam.

Marleen heeft een uiterst kleine knobbel op haar nek, die moet weg worden gehaald; hopelijk zal het een kleine knobbel zijn, en niets anders zijn.

Het is altijd iets wat mij ongerust maakt, tot het telefoontje komt die ons vertelt dat alles fijn is, dan kunnen wij totaal ontspannen.

 Cyril is miserabel zonder Marleen, en nu Richie is naar zijn rijles gegaan is hij ontroostbaar,,  zelfs niet geïnteresseerd in de pinda's die ik op de vloer heb laten vallen.

Grappig, als Marleen hier was zou hij alles voor doen, maar niet in zijn eentje, hij heeft gehuild op weg naar zijn bed, waar hij nu zeer miserabel ligt.

Ik ben onlangs vrij introspectief geweest,niet verrassend, niet aangezien mijn situatie, soms heb ik een herinneren nodig dat ik zeer ziek ben.

De andere herinnering is dat ik mij moet concentreren op wat ik heb, ik moet mezelf constant eraan herinneren om morgen te vergeten, en van vandaag te genieten.