Alice Rahon
Deze ochtend hadden we een bezoek van twee vrouwen, van het Stadsdeel kantoor hier in de buurt.
Ze waren hier omdat ik moest mijn identiteitskaart vernieuwen, wij hadden alles klaar voor hen, foto's, een brief van de arts met vermelding van de reden dat ik in bed ben wegens decubitus, evenals het geld.
Zij waren hier net na 10 uur, precies op het moment wanneer ik mezelf af vroeg of ik zou moeten telefoon op hun kantoor om hen van de afspraak te herinneren.
Het was niet nodig om dat te doen om dat ze aangekomen waren, zodra zij hier waren ze zeer blij dat we alles klaar voor hen hadden.
Dan vroeg ze om mijn paspoort te zien, dit was geen probleem Richie ging weg om het te halen.
Wij hoorden een heleboel activiteit in de woonkamer; we hoorden geluiden van laden open getrokken worden en dan weer dicht gedaan.
Tot slot na wat leek leeftijden, kwam Richie terug in de slaapkamer met het lege lederen etui, wat een shok al mijn documenten waren weg.
In het zakje was mijn originele geboorteakte + 3 kopieën, alsmede een historische kopie van mijn geboorte certificaat.
Er was ook mijn eerste Trinidad paspoort, een verouderd Trinidad paspoort, alsmede een verlopen Engels paspoort en mijn verlopen Nederlandse paspoort.
Er was ook mijn vader's verzoek om een Britse burger te worden, evenals sommige brieven van mijn nu dood favoriete Tante Josephine.
Wat een mysterie, de laatste keer dat ik de documenten zag was toen ik mijn Nederlandse paspoort vernieuwd en een identiteitskaart halde in 2007.
Ik werd gevraagd of ik de documenten misschien verplaatst had, mijn antwoord was dat ik kon mij niet voorstellen dat te doen; mijn enige herinnering is dat de papieren in het zakje waren.
Dat was de beste plaats voor hen, ze zijn in het zakje geweest vanaf 1988, toen een vriend gaf het aan mij.
Ik heb geen enig idee waar de papieren kunnen zijn, de vrouwen vertelde ons dat mijn identiteitskaart zou klaar zijn in een week.
Richie ondertekend een formulier dat hij zal het ophalen, hij werd verteld om te zoeken naar het verlopen paspoort en als hij het niet kon vinden zou zij het als vermist melden.
Dit laat ons met de vraag waar zijn mijn documenten, zover ik weet, heeft nog Richie of ik de papieren ergens anders gedaan.
Richie zal ofwel ze ontdekken in de volgende dag of twee, of het zal gewoon een raadsel moeten worden, een mysterie die we niet kunnen oplossen, niet mijn favoriet, maar er is niets wat ik kan doen.
Nu dat ik zo gehandicapt ben heb ik met moeite geleerd dat ik moet herkennen wanneer ik omstandigheden niet kan veranderen.
Dan moet ik het laten gaan dat is beter dan gestrest te worden voor niets, maar jammer dat ik dat niet sneller heb kunnen leren.
No comments:
Post a Comment