Roberto Matta.
Het weer is mooi, blauwe luchten en zonneschijn vandaag de hele dag, dit is mooi voor mij om te zien, ik hou van kijken uit het raam op dagen als deze.
Het is een zeer ontspannen dag geweest, wij nemen het zo rustig als we kunnen, desondanks heeft Richie nog genoeg te doen.
Mij een douche geven, is tegenwoordig niet zo eenvoudig als het was, nu dat mijn handen niet meer goed functioneren.
Tot onlangs kon ik vasthouden aan de armsteun op de douch stoel om mij te steunen, dit kan ik niet meer doen, dit geeft mij het gevoel dat ik niet veilig zit.
Dat klopt niet, om dat ik wel veilig zit, maar het voelt niet als dat voor mij, voor mij voelt het alsof ik ben aan het wiebelen en ik zou uit de douche stoel kunnen vallen.
Richie moet voortdurend mijn positie corrigeren, waardoor mij douchen zoiets als worstelen voor hem wordt.
Vanmiddag was een andere moeilijk sessie in de douche; tot onlangs kon ik met Richie samen werken om mij aangekleed te krijgen.
Nu dat mijn handen niet goed functioneren en ik kan mijn armen opheffen en plaatsen om Richie's nek, zodat hij mij mijn beha top en top aan kon doen.
Ik kan mijn linkerarm nog net om Richie's nek plaatsen, maar ik kan mijn rechterarm niet meer zelf bewegen.
Dus nu moet Richie het doen, en ik probeer mij zo goed mogelijk vast te houden terwijl hij mij aangekleed, het was vanmiddag erg moeilijk, zo dat het was een opluchting toen het voorbij was.
Zodra het is afgelopen dat kan ik het vergeten tot de volgende keer, ik ga mezelf niet vragen hoe wij zullen omgaan wanneer mijn handicap nog erger wordt.
Ik heb geleerd niet te proberen om de toekomst te voorspellen, het is een zinloze oefening en een totale verspilling van mijn tijd die ik liever gebruik om te genieten van elk moment die ik heb.
No comments:
Post a Comment