Afgelopen nacht scheen ik in te slapen zonder enige problemen tot ik realiseerde ik mensen hoorden op straat, die een zeer geanimeerde conversatie aan het voeren waren.
Ik probeerde mijn beste om niet bos te worden, over hun luide stemmen, maar was benieuwd waarom zij zich rond bij 3 uur zo loud moesten spreken en zolang voor onzer slaapkamer raam.
Slaagde erin om mijn ergernis tegen te houden maar kon helaas niet in slaap vallen, was me niet ervan bewust dat ik dacht, mijn hersenen waren niet bewust actief.
Ook was het niet fijn om niet te kunnen slapen wilde ik werkelijk Richie niet wekken, en was op gelucht toen hij opstond om naar het toilet te gaan en ik kon THC vragen.
Niet te lang nadat ik de damp had geïnhaleerd ging ik definitief slapen, wist het zeker, aangezien ik vanochtend met een reusachtige been spasmse en wat hevig lawaai wekte.
Het lawaai buiten was iemand die de vuilnis bakken in de speelplaats tegenover onze bouw leegmaakt.
Elke ochtend worden zij leeggemaakt en elke ochtend is het als of iemand de metaalen vuilnis containers met een hamer slaat.
Op de een of andere manier erin slaagde ik erin om te slapen, desondanks het geluid van de straat schoonmaak machine die door de straat ging met veel lawaai.
Wij krijgen meer dan ons aandeel van straat veeg machines, aangezien onze weg met anderen verbindt zodat zij onze straat minstens 3 keer elke ochtend vegen.
Dat is heel wat elke ochtend; Stadsdeel Oud West schijnt heel wat van deze high tech machines te hebben om de straten schoon te maken.
Geen van hen schijnt goed te zijn zoals een gewone bezem, aangezien elke straat veeg machine moet iemand hebben te voet die het puin borstelt naar de machine zodat die het kan kan behandelen, door het in keurige en propere hopen voor één andere machine te behandelen.
Vreemd manier om de weg schoon te houden, jaren geleden werkte ik kort voor mijn Gemeente als een straat veger.
Het was een goede baan, ik was uit in de verse lucht, het was de zomer en de mensen in de buurten waren zeer vriendschappelijk.
Ik werd goed verzorgd met constante aanbiedingen van thee en limonade en sandwiches van aardige mensen die van een praatje hielden.
Verkoos het boven de bureau baan dat ik had, waar ik in het zelfde uiterst kleine bureau zoals de werkgever zat en antwoorden van telefoongesprekken van hem die een meter naast me zat.
Een vreemde mens, die me zou telefoneren om om een kop thee te vragen of een dossier, heel raar dit telefoon verkeer tussen ons omdat ik hem kon zien en horen praten.
Hij had duidelijk en fantasie leven als een manager van een groot bedrijf met een secretaresse in een ander bureau die hij moest telefoneren.
In plaats van een kleine fabriek op een oud industrieel gebied en een bedrijf die naaimachine delen maakt.
Grappig dat ik plotseling aan die baan dacht dat zo lang geleden is.
Bijna lijkt het niet werkelijk te zijn, maar was het wel, dat is hoe men verhalen maakt uit rare gebeurtenissen.
Ik denk dit is de werkelijkheid van het leven is, je leeft en accumuleren verhalen.
Op dit ogenblik ben ik nu in bed een jaar op 21 augustus zijn, dat is een week op vrijdag.
Ton, de verpleegkundiger van het RCA hier volgende week woensdag zijn om te zien hoe de druk plek vordert.
Hoop dat het volgende week dicht is, het schijnt dat de matras niet optimaal werkte en het kan zijn dat dit hellende proces had kunnen vertragen.
Merkte het verschil in de matras nadat de nieuwe pomp werd aangesloten en Richie heeft het ook bevestigde, dat de matras veel dikker voelde dan in de dagen ervoor.
En misschien al langer aangezien ik problemen had met zitten in bed, zat zeer ongemakkelijk en beetje hangend na rechts.
Nu de nieuwe luchtpomp er is nu glij ik niet meer elke paar minuten, en hoeft Richie mij niet continu recht te trekken.
Wij dachten het had betekende dat mijn MS veel slechter werd en nog slechter door het zeer hete weer.
En nu schijnbaar heb ik zo slecht gezeten doordat de matras niet goed werkte.
Ik ben blij dat het nu opgelost is en ik loop geen gevaar om meer decubitus plekken te ontwikkelen.
Vanmiddag krijgen wij bezoek van Eamon, hij verhuisd volgende week donderdag terug na Cork, Ireland.
Hij zal een cursus volgen om onderwijzer te worden in September in Cork beginnen, goed nieuws voor de kinderen die hij zal onderwijzen.
Hij is een fijne mens en ik veronderstel dat hij een zeer goede leraar zal zijn, aangezien hij goed is in het doorgeven van informatie aan anderen.
Verheug me op zijn bezoek om 16 uur.
No comments:
Post a Comment