over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Sunday, August 30, 2009
Wat is het leven toch mooi.
Neem het zeer gemakkelijk vandaag, had een vreemde nacht waar ik in slaap scheen te vallen tot ik me realiseerd dat ik opnieuw wakker was en na de muziek luisterde.
Het was een raar gevoel zo snel weer wakker zijn, was even een tikje onwerkelijk tot ik me realiseerde dat ik echt wakker was.
Ik probeer om mijn sevenwicht te hervinden na de schok van de nieuwsdat het bijna twee maanden zal zijn alvorens de aangepaste stoel klaar zal zal zijn.
Tegen die tijd zal ik bijna gillen om na buiten te gaan, heb gehoopt sinds het einde van januari, toen Ton zo optimistisch was dat de wond zeer snel dicht zou zijn.
Dan dachten wij dat ik zou kunnen zitten vlak voor mijn verjaardag op 17 maart, helaas was ik toen in bed was, maar de droom van na buiten gaan heb ik levendig gehouden.
Wilde na buiten gaan en genieten van de zomer, em mee gaan naar het park met Richie en de honden, maar helaas is het toen niets van geworden.
Doe mijn best om positief te blijven en ben het nog steeds, maar het is hard vooral aangezien ik opmerkte hoeveel meer pijn en ongemak ik deze dagen heb.
Het is omdat mijn spieren niets meer gedaan hebben, zij worden niet gebruikt, en geen wonder dat Richie constant mijn positie in het bed moet veranderen .
Op dit ogenblik zit ik heel raar, ik hang zowel naar links als na rechts.
Het hangen aan beide kanten en het rare knikje bij mijn heup geeft extra spanning en mijn hals krijgt het ergste van de druk,wat erg pijnlijk word.
Richie heeft geholpen om mijn evenwicht ter herwinnen, hij doet dat door me heel even en beetje na rechts te trekken.
Het was maar een kleine beweging om mij te helpen goed te zitten en maakt een groot verschil.
In Engeland is het hun lange weekend, waar zij maandag vrij hebben, in London vind dan Carnival plaats, Carnival dat van Trinidad komt en zeer kleurrijk en levendig is.
http://www.nottinghillcarnival.org.uk/
Had een idee van hoe snel het weeknd afgelopen is, en bij de gedachte voelde ik mijn verdriet weer dat ik niet kan werken.
Raar om te denken dat toen ik nog werkend was, ik soms het gevoel had dat ik niet mijn deel kreeg.
En nu kijk ik terug en glimlach bij mijntoenmalige dwaasheid dat ik me niet bevoorecht voelde, want vergeleken met nu was het een paradijs geweest.
De dingen kunnen slechter zijn en hier is het nu zo slecht als het kan zijn en nog ben ik vrolijk en optimistisch en zoekend na de goede dingen om van te genieten.
Het niet voor mogelijk gehouden dat ik zo kon zijn, zou het niet kunnen geloven.
Vandaag is zeer veranderlijk een moment is er veel zonneschijn en dan een grote hoeveelheden pluizige wolken en toen blauwe hemelen en weer zonneschijn geweest.
Het theater over de weg is verhuurd voor een verjaardagspartij, Richie zag dat de band aankwam en ook gezegd dat hij heeft hij mensen zien weggaan met borden van smakelijke voedsel.
Het klinkt zeer prettig over de weg bij de partij, met iedereen aan het zingen voor de gelukkige jarige.
De mooie gelukkige geluiden en warme ontspannen weer heeft het een fijne zondag aardig is, hoop Richie brengt me een zak spoedig van THC aangezien ik heel wat van pijn heb gemaakt.
Richie brengt een zak THC voor me om te inhaleren edn daarna de 5 uur pillen en een douch en haare knippen en nagels knippen en ik ben klaar voor de nieuwe week.
Morgen ben ik vastbesloten om het laatste beetje van administratie te doen en het leven kan meer ontspannen worden.
Voor nu zal ik genieten van Richie’s banjo speel en de geluiden van de buiten spelend kinderen en de zon dat zo prettily schijnt.
Wat is het leven toch mooi.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment