Elk Moment Is Kostbaar.

Art Deco.

Gisteren had ik een ogenblik van paniek, aangezien ik dacht dat ik een post verwijderd, gelukkig had ik dit niet gedaan.

Op mijn Nederlandse blog had ik twee posten op dezelfde dag gezet, dus dit was niet echt e probleem.

Was zo blij met mijzelf dat ik niet in een reusachtige paniek was geraakt en had alles werkelijk verstoord voor niets.

In plaats daarvan opende ik een post en heb de situatie met mijn posten gecontroleerd, en maakte een lijst van de dagen en de titels en spoedig kon ik zien dat zij het meeviel.

Was erg blij en wat mij nog gelukkiger maakte, was dat ik geen één van die paniek momenten had gehad.

Heb goed de voordelen opgemerkt, het was te merken en te voelen hoe kalm ik bleef, dit gebeurd.vaker deze dagen.

In plaats van het krijgen van een reusachtige paniek, ben ik erin geslaagd om die dingen snel gesorteerd te krijgen zonder stress.

Zondag was niet de dag die ik wilde zien, het grootste deel van de dag heeft het geregend, was een lange stortbui.

Tegen het eind van de middag werd het droog en het was heel kort warm genoeg om het venster te openen dat zeer prettig was.

Besliste om andere blogs te bezoeken, heb Jane @ A Journey of Another Kind bezocht

>http://a-journey-of-another-kind.blogspot.com/

En laas dat zij is gestorven, wat een schok want het was slechts vrijdag dat ik las dat zij blij was om opnieuw thuis te zijn, na een verblijf in het ziekenhuis.

Ik heb haar blog gelezen toen Mort over haar had gepost, had meteen de idee dat zij niet zolang zou kunnen hebben, maar ben geschokt dat het zo kort was.

http://mortonlake-caring-and-sharing.blogspot.com/

Dacht naar haar blog te gaan en opnieuw over Jane te lezen die gelukkig thuis was, zij was een ongelooflijk dapper vrouw die van elk ogenblik genoot waar zij kon.

Dat is alles wat wij kunnen doen, ik heb de video op haar blog gezien, waar zij van het belang spreekt om te genieten van het leven.

Zij zei zij vond, dat zij extra tijd had gekregen en zij ging van elke minuut genieten, ik ben met haar eens en nu dat ik haar gehoord heeft is dit versterkt.

Dank je Jane voor het herinneren van het belang om het beste uit elk ogenblik te maken dat wij hebben.

Morgen is een Nieuwe Dag.

The Glasgow School.

http://en.wikipedia.org/wiki/Glasgow_School

Ben een beetje moe ga het rustig aan doen vandaag, morgen is een andere dag en ik hoop dat ik mij dan beter voel.

Hoop dat er morgen geen regen is zo alles deze weekend .

Sommige dagen is het nieuws extra deprimerend, zoals sinds het begin van de week waar de politie in Bradford,West Yorkshire, Engeland aan het zoeken is na drie vrouwen.

De volgende mededeling was dat zij een man in bewaring hebben gesteld op verdenking dat hij medeplichtig is aan de verdwijning van de vrouwen.

Net als vele anderen toen het eerst op het nieuws was, hoopte ik dat de vrouwen veilig werden gevonden.

Hoopte dit zelfs nadat de nieuws kwam dat er lichaamsdelen werden gevonden, en gisteren bevestigde de politie dat de lichaamsdelen van de vrouw was die maandag verdwijn..

De man zij hielden is nu teruggezonden in bewaring aan gevangenis, op verdenking om één vrouw moord en misschien alle drie vrouwen.

De vrouwen hadden als prostituees gewerkt en allen hadden zij drug en alcohol problemen, zij worden gemist door hun familie en vrienden.

Wat het nieuws nog erger maakt is het feit dat Bradford de stad is die Peter Sutcliff met zijn brutale moorden van dertien vrouwen terroriseerde in de jaren '70.

Hij werd de Yorkshire Ripper genoemd, het recente nieuws brengt alle oude trauma's terug voor de stad.

Hoop nog steeds dat zij zullen de andere twee vrouwen vinden, maar veronderstellen dat dit slechts een fantasie is van mij, vooral aangezien zij schijnen nu meer lichaamsdelen gevonden te hebben.


http://www.guardian.co.uk/uk/2010/may/29/police-human-remains-bradford-women

Op het ogenblik omdat de sex handel onwettig is, kunnen de sex arbeiders niet om politiebescherming vragen aangezien zij dan worden gearresteerd.

Als zowel drugs als de sex handel werd gelegaliseerd zouden allebei kunnen worden gecontroleerd, de mensen die in de sex handel werken hrbbrn beide drugs nodig om hun werk te verdragen.

De enige zilveren voeringen in dit verhaal is dat de mensen in Bradford in hun ongeloof bij dit afschuwelijk nieuws worden samengebracht.

Morgen is een andere dag hoop om dan rond te rollen, hoop dat het dan ook beter weer is.

Gelukkige Dromen.

Spiral Kunst.


Hier is het bijna opnieuw zaterdag; hoop het weer voor mijn uitstapje aardig zal zijn.

Ik verheug mij om opnieuw te zitten, maar voel mij ook vrij bezorgd over rechtop zitten, want telkens is het lichtjes eng.

Het voelt alsof ik uit de rolstoel zou kunnen vallen, alhoewel ik weet het zal niet gebeuren, vindt ik het eng en het maakt mij ongerust.

Ik kan niet in een keer omhoog zitten, moet of Richie vragen om echte langzaam te gaan of ik doe het zodra Richie me heeft zachtjes geworsteld in de rolstoel.

Dan hef ik mij langzaam tot ik rechtop zit, op welk punt het beter voelt en ik kan weer zitten.

Wist niet dat opnieuw zitten zo eng zou kunnen zijn, had het niet gerealiseerd, hoop dat als ik de kans krijg om het vaker te doen, dat het met de tijd een gewone ervaring zal worden.

Ben nu in totale 21 maanden sinds 21 Augustus in bed geweest, wanneer Ton dit meteen had verteld dat ik in bed in plaats van twee tot drie weken 21 maanden zou zijn.

Twee tot drie weken was eerst een vreeslijks schok, als ik had dan geweten hoe lang het zou zijn, denk dat het te zwaar was geweest voor mij.

Ik zou mijn beste hebben geprobeerd, en zo optimistisch te blijven als mogelijk.

Ik word nu zeer opgewekt over het zitten in mijn elektrische rolstoel maar eerst zal ik moeten slapen.

Ben nu zeer opgewekt hoop ik kan straks goed in slapen en wekken en klaar zijn voor mijn nieuw rolstoel avontuur.

Ga van nacht zonder twijfel rond rollen in mijn dromen.

Verheug mij op gelukkige droomen.

Vrijdag 28 Mei; Er zijn altijd Zilver Voeringen Zelfs in de Vreemdst van Omstandighedenen

Joseph Mallar William Turner.

http://en.wikipedia.org/wiki/J._M._W._Turner


Wekte bijna stil vanochtend dat is een verandering wat aardig was, haat om e in pijn wakker te worden.

Het is erg genoeg dat het mij wekt, maar dat het ook Richie wekt is werkelijk shit, ik haat dat het hem ook wakker maakt.

Wens dat ik iets kon doen om het tegen te houden en niet zulk een lawaai te maken elke ochtend wat mijn schat Richie wakker maakt.

Het was een zeer prettige dag, Mathilde was hier voor onze de fysiotherapie sessie van donderdag en Marianne kwam langs voor een kop thee wat zeer aardig was.

Had een prettige tijd met haar en wij babbelden over alles en allebei van ons voelden zich beter aan het eind van het bezoek.

Nadat Marianne ging bracht ik de tijd door luisterend na de radio en spelde vrije cel, dan begon ik mij een uiterst klein beetje warm te voelen.

Toen het van een klein beetje warm na bloed heet ging vroeg ik Richie om te controleren of de catheter goed werkte.

Het scheen goed te zijn maar toen Richie het controleerde ontdekte hij dat het net uitgleed.

Gebeurde waarschijnlijk toen ik een reusachtige spasmes had, aanvankelijk was het moeilijk voor Richie om terug te plaatsten maar hij kreeg de katheter uiteindelijk weer op de goede plek.

Richie moest me uit bed halen, aangezien een kleine hoeveelheid urine uit had gelekt, zodat ik werd gehesen uit bed voor de tweede keer.

Eens in de badkamers werd het duidelijk dat ik nodig moest poepen, het had nog slechter geweest zijn om in het midden van de nacht in een bed vol van urine en poep wakker te worden.

Zo op de een of andere manier werd een ongeluk een geluk aangezien wij iets onplezieriger voorkomen hebben.

Zodra Richie mij opnieuw douchte en mij aankleed, ik voelde dat ik hersteld was in mijn vroegere glorie.

Zodra ik aan bed was teruggekeerd, genoten wij allebei van de heerlijke lasagna die mijn schat had gemaakt, voelde mij 100 keer beter en kon van de avond en het gezelschap van Richie ontspannen en genieten.

Wij voorkwamen een grotere crisis; er zijn altijd zilveren voeringen zelfs in de vreemdst van omstandigheden.

Donderdag 27 Mei: Regenbogen en Onweer.

Regenboog en Onweer

Het goede nieuws is dat Ton Peeks was hier geweest gisteren en zegt dat ik vanaf zaterdag weer kan zitten, dat is goed nieuws.

Ik verheug mij op het zitten op het balkon en rond het blok te gaan met Richie en die honden en misschien zelfs op bezoek bij Willes, zou aardig zijn om eindelijk haar huis te zien.

Mijn eerste keer, aangezien zij is na beneden verhuisd afgelopen augustus en ik heb in bed gelegen de hele tijd.

De rolstoel is nog niet klaar, het nieuwe plan van mij is zaterdag te testen waar ik de extra lagere rug steun nodig heb.

Hopelijk kunnen zij het volgende week stofferen, dan verlies ik het voor 3 dagen en dan is het is bekleed en het ziet beter uit en het is gemakkelijker om de til banden om mij te krijgen.

Heb net een e-mail gestuurd naar mijn ARCA adviseur om haar te vragen vlug een afspraak in te planen met Summit.

Zij zal zeker haar best doen om het te regelen, aangezien ik weet dat Michelle graag alle losse eindjes van dit projekt zo vlug mogelijk afronden.

Het begon in 2008 maar moest stoppen tot 2009 en opnieuw opgestart in oktober 2009 en weer gestopt in januarien en in mei.

Wij zijn allemaal gelukkig wanneer het gedaan is en ik kan mee rond rollen deze zomer.

Deze perspectief is favoriet voor mij, wat een geluk voor mij om mobiel te zijn deze zomer