Mexicanse Kunst.
Morgen is reeds een maand geleden dat BobRobert, de partner van Steve @ The Wheel of Fortuna stierf.
Ik vind het moeiljk om te geloven dat hij dood is, maar ik veronderstel dat wij werkelijk niet kunnen weten wat voor ons in het verschiet ligt.
Ik heb geleerd dat het geen zin heeft om een ogenblik te proberen te gissen wat de toekomst brengt, omdat dat eem verspilling van kostbare tijd is.
Het leven is te kort denk ik om te worden verspild en moet worden genoten terwijl wij kunnen wat hier en nu is.
Soms is dat geen gemakkelijk ding te doen, het is werkelijk een kweestie van het gewoon doen, het leven is hoe wij het zien.
Zo moet ik mijn perspectief goed krijgen en alles zal op zijn plaats vallen, als ik negatieve ben dan is alles wat ik zie ook negatief.
Maar als ik positief ben lijkt alles beter, bijna alsof ik kijk door rose glazen, ik ga nu niet verdrietig zijn over wat komt.
Niet één seconde en zelfs niet over de dood, wij zijn niet onsterfelijk dood is een deel van de cyclus van het leven.
Ik ga niet nu over het sterven huilen, ik ga nu leven en herdenk het leven van BobRobert met mijn favoriete Jackson Brown.
No comments:
Post a Comment