over mijn leven met ms en hoe verder en hoe het is als gehandicapte om te merken dat je opeens niet meer overal na binnen kan. Het leven is opeens heel anders als zwaar gehandicapte
Sunday, May 23, 2010
Prachtige Woorden.,
Kitsch Kunst.
Dit weekend werd veel beter toen Richie mij op zaterdag ochtend vertelde dat de kleine wond was gehield, wat prachtige woorden.
Wij zullen wachten op Ton deze woensdag te zien, alvorens ik opnieuw zit en laten hem bevestigen dat het geheeld is en het is veilig om opnieuw te zitten.
Ik kan niet wachten om opnieuw te zitten en nu ben ik zeker dat ik dit zal kunnen doen volgende week, wat een uitstekend perspectief.
Moet me herinneren om het gemakkelijk te nemen en de zittijd langzaam op te bouwen zodat de huid niet teveel druk te snel krijgt.
Ik ga deze week een mail sturen aan Michelle, mijn ARCA adviseur en zal haar vragen om een afspraak te organiseren met Summit, op de rolstoel op te halen en het te stofferen
Aardig om de rolstoel gestoffeerd te hebben en uiteindelijk is dit lang aanpassingsproces definitief over zijn en er zijn geen stressvolle afspraken.
Toen Richie mij vertelde dat de wond was werkelijk gehield; plotseling nam de zomer een draai voor het beter.
Ik ben zeer gelukkig dat ik ook van deze zomer zal kunnen genieten en kan uitgaan en hoef niet de hele zomer in mijn bed door te brengen.
Realiserend dat ondanks dat ik zo optimistisch was, dat ik ook uiterst down was, niet vreemd na zolang in bed.
Realiseerde slechts onlangs dat ik had niet verwacht om veel langer dan deze zomer te leven.
Zie nu dat niet waar is, aangezien op dit ogenblik er geen gevaar voor mij is om te sterven, en toch in 2008 en vorig jaar dacht ik nooit veel langer te leven dan deze zomer.
Wat een schok om te realiseren dat deze gedachten zeer gedeprimeerde gedachten waren en geen wonder dat ik gedeprimeerd was, iedereen zou het zijn als zij zulk een lange in bed moesten blijven.
Grappig dat ik het slechts nu met terugblik kan ik zien hoe ik mij voelde om 24/7 in bed te zijn..
Goed dat ik erin ben geslaagd om ook optimistisch te zijn, ben zeker dat ik door deze moeilijke tijden ben gekommen dankzij de liefde en de zorg van Richie en al vriendschap en steun van vrienden hier en in de blog wereld.
Ik verheug mij nu op het zitten in mijn rolstoel, hopelijk op woensdag kan ik na buiten gaan.
Gelukkige Dagen komen er aan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment