Thursday, June 21, 2012

Optimistisch Blijven


Gunther Gerzso


 Aan het einde van februari, toen ik de nieuwe bed steun kreeg heeft het me gehopen om goed te zitten zonder teveel correctie.

Het werkte goed maar nu dat ik  weer in bed voor maanden moet liegen, zijn mijn spieren zwakker geworden.

Dit begon in mei toen ik terug in bed was geweest sinds 23 februari, en het was merkbaar geworden.

Op het eerste hoefde ik niet te veel aanpassingen en elke keer leek ik te kunnen handhaven voor een redelijke termijn, Richie kon makkelijk 2 of  3 uur weg gaan zonder problemen.

In de afgelopen maand heb ik veel meer aanpassingen nodig, en nu kan ik niet voor lang mijn positie behouden.

Nu niet meer, maar eerder heeft Richie mij in een goede positie geplaatst en ging weer weg, dan is het nodig om hem meteen terug te roepen.

Richie is weg met de honden naar het park, voordat ze vertrokken, zorgde Richie ervoor dat ik goed zat

Ze waren weg voor slecht 5 minuten, toen mijn lichaam ging in een S-vorm hangen er en ik
laag bijna op de linkerkant.

Ik haat dit zo veel, het is demoraliserend dit had ik niet nodig, als alleen wilskracht deze situatie zou oplossen, dan zou ik het zeker kunnen doen.

Het is al erg genoeg het gebruik van mijn handen te verliezen, en uiteindelijk mijn armen maar voor mijn romp spieren zo zwak te zijn na vier maanden is zorgwekkend.

De pijn in mijn handen en lagere armen en mijn schouders is vaak ondraaglijk, vooral 's nachts.

Ook wanneer ik nauwelijks bewust ben in de ochtend, zijn mijn handen gebald vuisten en mijn nagels graven in de palmen van beide handen.

Dit is pijnlijk dat ik geen optie hebben maar om zo wakker te worden, wanneer ik maar een kleine bewegingen maak dan gebeurt het weer.

Vanochtend had mijn neus was jeuk en direct gingen beide armen strak om mijn bovenlichaam en beide keren waren mijn nagels in mijn handen ingedrukt.

Proberen mijn handen en armen te ontspannen is niet eenvoudig; het neemt veel tijd en geeft mij alleen een klein beestje ontspanning.

Ik had nooit gedacht dat het verliezen van het gebruik van mijn handen en armen zou zo pijnlijk kunnen zijn, in sommige opzichten is het zelfs meer zo dan mijn benen.

Deze constante ongemak plus de onzekerheid van het niet weten hoe lang het zal duren voor de wond te genezen maakt mij een tikje somber.

Vandaag is het 21 juni, midzomer, de langste dag van het jaar en een van de meest miserabele die ik in lange tijd heb meegemaakt, dikke bewolkt.

Het weerbericht is voor slecht weer vanavond, blijkbaar zal er onweer met hoge winden, hevige stortregens er zou zelfs een hagelbu zijn.

In Engeland is het net als hier in Nederland en België, en het advies is om niet te reizen tenzij het noodzakelijk was.

Niet echt hoe ik dacht dat het begin van de zomer zou worden, zeker niet aan het begin van het jaar, maar dan ik had dan gepland om veel naar buiten te gaan.

Het is echt moeilijk om te doen, maar ik moet echt stoppen met mezelf negatieve dingen in te praten, bijvoorbeeld dat ik nooit meer in een rolstoel kan zitten en naar buiten gaan
nog
Zoals ik dit schrijf, rollen de tranen over mijn gezicht, mijn kin en keel zijn erg nat en mijn bril licht mistige geworden.

Toch wil ik  proberen mijn best te doen optimistisch als ik eventueel kan blijven, om me een kans geven om te genieten van wat ik kan.



1 comment:

Anonymous said...

lieve mw. Herrad,
Uit ervaring weet ik dat het erg pijnlijk is als je nagels in je hand staan.
Zelf heb ik dat opgelost door een opgerold washandje in mijn hand te doen. Niet ideaal maar in elk geval niet meer wakker worden met mijn nagels in mijn handen.Ik weet natuurlijk niet of dat bij u ook zou kunnen.Is wel het proberen waard
veel liefs
anita